Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Eda Nur Süren
Eda Nur Süren
@edanursuren
Öğretmen
Ordu
99 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Yaşanılanların bir çocuğun gözünden anlatıldığı kitaplar her zaman daha çok dikkatimi çeker. Hem hayata bakış açılarını, duygularını, yorumlarını görmek hem de onlar gibi düşünmek hoşuma gidiyor. Hele ki Myron gibi erken büyümek zorunda kalmış çocukların hikayelerini içim burkularak okurum. Myron fiziksel olarak olmasa da yapmak zorunda oldukları açısından erken büyümüş bir çocuk. İşitme engelli anne ve babasına tercümanlık yaparak insanlarla iletişim kurmasını sağlıyor. Haliyle onların sevinçlerini, öfkelerini, sevgilerini daha iyi anlıyor. Duyan insanların küçümseyici tavırlarını çoğu zaman ailesine tercüme etmiyor, içine atıyor. İnsanların bu tavırlarına anlam veremiyor. Bunlar onun için zor tabi ama bundan hiç gocunmuyor. Çünkü bunu kendine görev bilmiş. İnsan onunla gurur duymadan edemiyor. Uzun lafın kısası sürükleyici, düşündürücü ve bolca empati yapabileceğimiz bir kitap. Ben keyifle okudum, size de tavsiye ederim. İyi okumalar.
Boğazımda kocaman bir düğüm var. Bruno ve Shmuel, içimden size sımsıkı sarılıp yanaklarınızdan öpmek geliyor. Sizin kalbiniz; yaşadıklarınız, şahit olduklarınız için çok temiz ve çok hassas. Tıpkı tüm dünyada hak etmediği şekilde yaşamış olan ve maalesef hala yaşayan çocuklarınki gibi. Dünyada bitmek bilmeyen ırkçılık, üstünlük kurma savaşı, hırslar ve zulümlerin bir örneği olan Yahudi toplama kampı, bu iki küçük çocuğun gözünden anlatılıyor. Ve bence kitabı etkileyici yapan da bu. Onların dünyasında her şey çok daha farklı. Sorguluyorlar ama sonuca varamıyorlar. Anlam veremiyorlar. Ve en önemlisi de büyüklerin somut olarak yaptığı engeli onlar kalpleriyle aşıyorlar.
Keşke çocuklar hiç ağlamasa hiç üzülmese...
Kitabı daha okumadan seveceğimi biliyordum. İsmi, kapak resmi, tanıtım yazısı beni kendine çekmiş ve okumak için sabırsızlanmıştım. Çok az kitapta duyarım bu hissi. Genellikle de o kitapları okuduktan sonra bir daha unutamam. Unutamayacağım ve tavsiye edecegim kitapalar arasına girdi sevgili Deli Tarla. Şermin Yaşar'ın çocuk kitapları dışında okuduğum ilk kitabı buydu ve okuyacağım diğer kitaplarının başlangıcı oldu diyebilirim. Sıcacık, samimi bir dili olan kitabın küçük küçük hikayeleri var. İnsan bu hikayeleri okurken biraz da olsa günün yorgunluğundan uzaklaşıp farklı insanların hayatlarına eşlik ediyor.
Bazen Adieu Hala ile beraber bekleyip onun için ağlıyoruz, bazen de bir antikacıya gidip fotoğraflara bakıp biz de meraklanıyoruz. Aynı zamanda kendimizden bir şeyler buluyoruz hikayelerde gezinirken. Uzun lafın kısası, bence okunmaya değer güzel bir kitap.
