Winston bir kez daha, günceyi kimin için tuttuğunu sordu kendi kendine.Gelecek için geçmiş için... düşsel bir çağ için belki de. İnsan, ardında tek bir iz bile bir kağıt parçasına karalanmış tek bir adsız sözcük bile bırakamadıktan sonra, geleceğe nasıl seslenebilirdi?
Sayfa 37