İmam Sadık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Şu üç şey müminin dünya ve ahirette ziyneti ve övünç kaynağıdır: Gecenin sonunda kıldığı teheccüd namazı, insanların elinde olan şeylere ümit bağlamaması ve Al-i Muhammed'den (Ehl-i Beyt'ten) olan imamın velayet sevgisi."
(Bihar'ul Envar, c.75, s.107)
"Teşne-dil Ehl-i beyt feryâd ederler
Huseyn’in etrâfın alup giderler
Cilve-i Rabbânî çâre n'iderler
Zemîn ağlar zemân ağlar gök ağlar
Şiddet-i harâret kemâl bulunca
Ehl-i beyt’in dillerine dolunca
Risâlet bâğında güller solunca
Seher ağlar sabâ ağlar gül ağlar
Dürr-i yetîm Huseyn’in her sözleri
Dergâh-ı Hakk’adır güzel yüzleri
Kan yaş döker Ehl-i beyt’in gözleri
Nergis ağlar reyhân ağlar Nil ağlar"
Hace Muhammed Lütfi Efendi
(Alvarlı Efe Hazretleri)
“Bir kimse Ehl-i beyt’i ve âlimleri severse, o kimse çok günahkâr olsa bile Allah Teâlâ o kimseye pek çok ihsanda bulunur.”
Muhammed b. Hanefiyye (r.a)
“Bir kimse Ehl-i beyt’i ve âlimleri severse, o kimse çok günahkâr olsa bile Allah Teâlâ o kimseye pek çok ihsanda bulunur.”
Muhammed b. Hanefiyye (rah.)