Reddettim, bütün kesinlikleri, kalbim
bu hayale bir daha inansın diye
siyah... değişmiyor,
siyah, hâlâ, nehir içimde
ve kalbim, anlamıyor
adalet yok, niye?
Yıktığım, atladığım, söndürdüğüm
bir yangın yerindeyim
içimde sadece, dediğim gibi,
her gidenden biriktirdiğim melekler,
kalbimin üstünde bir daha hançer.
Beni bu siyah boşluğun içine bırakma,
derin bir zaman istedim senden, ama
bana onu verme! Ne kışa ne yaza uygun
kalbim, çatlat aramızdaki donmuş dili,
yokluğunun sebebini anlatamadım kendime,
yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi
içimde.
Ağaç anlatabilir kendini yağmura,
hiç değilse fısıldayabilir _ bunu biliyorum.
Kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av,
uçsa bir ömür boynunda vebal.
Beş bine, on bine
İşçi veriyoruz sizleri
Dünyaya
Fabrikalara, yollara, barajlara
Mapuslara, yokluklara, hastalıklara
Hele hastalıklara
Kömüre, demire, kükürde
Gömülün
Biz yaşamalıyız
Siz ölün.
Korkunç! İşte en korkuncu bu! Bıçak tam yerine saplanmazsa acı çekmekten, yerlerde debelenmekten de daha kötü bir şey olacak: Düşünmeye ve anımsamaya vaktim kalacak. Bütün ömrümü kahraman olmaya ayırdığım için okyanusların kıyısına uzanamadığım bir saatçiklere acıyacağım. Böceklerle konuşmaya vakit ayırmadığıma, gerçekten sevmeye vakit ayırmadığıma acıyacağım. Bu acıma başladı mı bir kez, bu yazıklanma... Bu... Sonların en kötüsü olacak.
Sayfa 331 - Adalet Ağaoğlu, Bir Kahramanın ÖlümüKitabı okuyor
Çocukken bir uçtu uçtu böceğinin gözlerini görmüştüm... O gün bu gündür bütün böceklerin gözlerini görebilmeyi, onlarla bir kez daha konuşabilmeyi istedim. Ama hiç vakit olmadı ki... Hiç vakit olmadı...
Sayfa 330 - Adalet Ağaoğlu, Bir Kahramanın ÖlümüKitabı okuyor
"Akıl büyükse büyük yalnızlık da o büyük akılla birlik doğmuştur. Akıl daha da büyükse aklının peşine takılanlar yalnızlığı yutar, götürür. Yalnızlık biter."
Sayfa 328 - Adalet Ağaoğlu, Bir Kahramanın ÖlümüKitabı okuyor
"Kahraman olacak kişi kendini iyice bir tanımalı " derdi. "Ben kahraman değilim. Kahraman mahraman da olamam... Önce üşümekten çok korkarım. Korktuğum başka şeyler de vardır belki. Bilmiyorum. Ama üşümekten ölesiye korktuğumu biliyorum..."
Sayfa 326 - Adalet Ağaoğlu, Bir kahramanın ölümüKitabı okuyor
Korkmuyorum. Değişmekten
Pek korkmuyorum. Ama...
Değişmelerden korkuyorum desem,
Doğru olur.
Senin değişmenden korkabilirim, örneğin.
Ben ne denli değişsem de, sevdiklerimi hep
Seveceğim, sanıyorum.