Reddettim, bütün kesinlikleri, kalbim
bu hayale bir daha inansın diye
siyah... değişmiyor,
siyah, hâlâ, nehir içimde
ve kalbim, anlamıyor
adalet yok, niye?
Yıktığım, atladığım, söndürdüğüm
bir yangın yerindeyim
içimde sadece, dediğim gibi,
her gidenden biriktirdiğim melekler,
kalbimin üstünde bir daha hançer.
Beni bu siyah boşluğun içine bırakma,
derin bir zaman istedim senden, ama
bana onu verme! Ne kışa ne yaza uygun
kalbim, çatlat aramızdaki donmuş dili,
yokluğunun sebebini anlatamadım kendime,
yokluğun ne vakittir karlı bir tepe gibi
içimde.
Ağaç anlatabilir kendini yağmura,
hiç değilse fısıldayabilir _ bunu biliyorum.
Kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av,
uçsa bir ömür boynunda vebal.