Seyyahı Avare
@elifglmz14
Okul Öncesi Öğrt.
36 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Yoğun ve umarsız biçimde cahili oldukları çok daha büyük bir şey vardı: hayat.
Sayfa 295 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
En büyük yanılgılar silsilemiz de bu değil mi ki zaten?
Geçmişte işçi sınıfına göre daha derli toplu görünen, iyi giyimli kimselerin zekânın iktidarına ve güzelliği takdir gücüne sahip olduğunu sanmakla ne büyük aptallık etmişti. Kültürün giyimle atbaşı gittiğine, üniversite eğitimi ile derin bilginin aynı şeyler olduğuna inanarak nasıl da kendini kandırmıştı.
Sayfa 295 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor. Hissediyorum... Ama anlatamıyorum...
Sayfa 140 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Günümüz toplumu için kullanabileceğim bir alıntı
Azıcık bile ışık yoktu, hayat yoktu, renk yoktu onlarda. Üzerlerine hayatın nefesi üflenmemişti.
Sayfa 135 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Benliğimizden sözcükler..
Kendi başının çaresine bakmış bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olmaz.
Sayfa 121 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kitaplarda bulduğu düşünce temizliği ve güzelliği, onu yüceltiyordu.
Sayfa 78 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Sürekli karşıma çıkan o alıntı..
Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü.
Sayfa 55 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bu hayatın ötesinde bir hayat yoktu ona göre; hayat o anda ve oradaydı, sonrasıysa sonsuz kör karanlıktı.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kendimizi bulur muyuz bu satırlarda..
Hayatı boyunca sevgi açlığı çekmişti. Sevgiye hasretti. Varoluşunun temel talebiydi sevgi. Ama hiç sevgi görmemiş ve zaman içinde katılaşmıştı. Sevgiye ihtiyaç duyduğunu fark etmemişti bile.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Az ve öz bir günce örneği..
Tarih 13 Nisan Cumartesi.
Saat 7.32
Ben yine pencere kenarında kahvem eşliğinde kitap okumakla meşgulüm. Dışarıdaki bahar müjdecisi kokuyu soluyarak kendi içimde huzurun arayışı içerisinde olduğum o vakitlerdeyim. Ve bir anlığına hayat yaşanabilir bir seviyeye erişiyor..
Bir kitap okudu
136 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Benliğimizi bulduğumuz dizeler..
Yarını düşlüyoruz ama yarın gelmek bilmiyor;
Bir zafer düşlüyoruz
Aslında hiç istemediğimiz.
Yeni bir gün düşlüyoruz
O yeni gün zaten gelmişken.
Kavgadan kaçıyoruz
Durup dövüşmemiz gerekirken.
Çağrıyı dinliyor ama kulak asmıyoruz,
Gelecek için umutlanıyoruz, gelecek yalnızca planlardan ibaretken.
Bilgeliği düşünüyoruz, her gün köşe bucak kaçtığımız,
Bir kurtarıcı diliyoruz, kurtuluş ellerimizdeyken.
Ve hâlâ uyuyoruz.
Ve hâlâ uyuyoruz.
Ve hâlâ diliyoruz.
Ve hâlâ korkuyoruz...
Sayfa 120Kitabı okudu
Babam bana çocukken ne derdi biliyor musun? "Beş doksan sekiz." İnsan vücudundaki bütün kimyasallar şişelenip satılsa bu kadar edermiş. Eğer her gün çalışıp kendimi kanıtlamazsam ben de ancak bu kadar edermişim. Beş doksan sekiz.
Sayfa 72Kitabı okudu
İnsan çok yorgun olmaz, tükenmiş olur.
Sayfa 51Kitabı okudu