Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Seyyahı Avare
Seyyahı Avare
@elifglmz14
Okul Öncesi Öğrt.
40 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Tiyatro eserleri okumayı bir ayrı seviyorum. Shakespeare'den sonra başka bir kalemi bu kadar beğenir miydim, bilmiyordum. Ancak fevkalâde bir eser olduğunu net bir şekilde anlamış oldum.
Kitap adından da görüldüğü üzere cimri bir adamın hikâyesinden bahsediyor. Ama nasıl bir cimri?.. Cimriliği çok başka boyutlarda yaşaması hele, insanı hayrete düşürse de hem güldürdü hem de düşündürdü. Nasıl ki tembellik Oblomov'un karakteristik bir özelliğiyse cimrilik de Harpagon'a ait. Harpagonluk da bir hastalıktır zannımca.
Son olarak tam bir tiyatro eseri olduğunu düşünüyorum. Mizah ve tabii mizahın da müthiş ve ağır bir şekilde içinde barındırdığı hicvin etkisi de yadsınamayacak bir ölçütte. Güldürürken düşündürengillerden.
Şimdiden okuyacak olanlara iyi okumalar dilerim.
Kitapla ilgili fazlaca yerinde ve şık incelemeler var zaten. Ben sadece kitabı bitirdiğim an kulaklarımda çınlayan ve âdeta kafamın bir köşesine dank eden bir cümle yazmak istiyorum:
"Bir gün her şey yoluna girdiğinde umarım eski hevesimi yitirmemiş olurum."
Modern Nemesis'in bir parçası, okul...
Ivan Illich'in bilinen en meşhur kitaplarından biri, Okulsuz Toplum.
Kitap ismi belki birçok yanılsamaya sebebiyet verebilir lâkin asıl muhayyile bu değildir.
Aslına bakılırsa okulsuz bir toplumun en büyük eleştirisi okulsuz bir dünya yaratmak amacı değildir. Illich'in düşünce sistematiğine bakıldığında endüstriyel bir topluma yönelttiği eleştirileri görüyoruz. Endüstriyel bir eleştiri geliştirir.
Okulsuz toplumun okullaştırmakla yükümlü olduğunu, her şeye okullaşmıs bir perspektifle bakmanın, eğitime bir çeşit değer olarak değil de hizmet, memuriyet anlayışıyla bakıldığının eleştirisini görüyoruz. Okullaşmıs bir toplumda birey değil kurumun ön plana çıktığını görüyoruz.
Illich okulda yaşanan tektipleşme dolayısıyla çocuğun hayal gücünün, yaratıcılığının da öldüğünü düşünmekte. Ona göre aslında okul yeni dünya düzeninin mabedi konumundadır.
Kısaca okulsuz toplum bir endüstriyel bir eleştiri kitabıdır. Asıl eleştiri okula değildir, okulun endüstriyel toplumda hayal gücümüzü bile okullaştırmasıdır.
Okurken yine fazlasıyla farkındalık hissettiren bir kitap oldu benim için. Toplum bilimle ilgilenen kişiler için elzem bir kitap olduğunu düşünüyorum. Hele de özellikle öğretmen ve öğretmen adaylarının muhakkak okuması gerektiği kanaatindeyim. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar..
Okur Takip Önerileri
Henüz kitabın başlarındayken bıraktım. Yazarda müthiş bir taraflı olma durumu söz konusu. Bu taraflılık Türk düşmanlığından mı geliyor yoksa gerçekten İsmaililer'e duyduğu hayranlık mı orası tartışılır.
Tarihi bağlamda bir kitap yazılacaksa eğer objektif bir şekilde yazılmalı. Bir taraf müthiş kötülenirken diğer taraf da yine müthiş bir şekilde yüceltiliyorsa tarihten bihaber olunduğunun farkında olmak gerekir. Beğenmedim, Bartol'dan okumadan önce belki biraz akademik bilgi verir diye okumaya başladım ama ne yazık ki Batılılar'ın bitmek tükenmek bilmeyen Türk düşmanlığından başka bir şey göremedim, okunmaya değer bir kitap değil.
"O; sürgün bir ailede çocuk, çırçır fabrikasında genç, askerde şair, cezaevinde yazar, Cibali'de kemal bir insan olmuştu. Benzer hikâyelerin kalemiydi. İnsanı gören, bulan ve yazandı." Orhan Kemal için söylenen sözler bunlar.
Toplumcu gerçekçi olarak tanıdığımız Orhan Kemal yine toplumun en derin yaralarına temas etmiş. Kimi zaman tarlada hakkını alamayan işçiyi, kimi zaman fabrikada çalışan bir çocuk işçiyi, kimi zaman da geçimini zor şartlarda kazanmaya çalışan birinden bahseder.
Toplumun dilini anlayan biri ancak bu kadar güzel anlatırdı. Yazarın daha nice kitaplarını okumak dileğiyle o zaman...
Kitabın başından beri adını bilmediğimiz bir kahraman, yazarın hayatıyla özdeşleşen semboller...
Kitapta öyle psikolojik tahliller var ki az ve öz cümleler içinde bile uzaklara dalabiliyorsunuz.
Genel olarak kitap içeriği yedi yıl boyunca hastalığına derman bulamamış bir çocuğun, o kapısına her seferinde umutsuzlukla gittiği Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'na mahkûm bir hayat hikayesinden bahsediyor. Süreç içerisinde yaşadığı tüm duygu durum değişimleri de mevcut.
Okunan her sayfada, belki de her cümlede hem umudu hem umutsuzluğu hem sevinci hem de büyük felaketi büyük bir hissiyatla karşılıyor insan. Gerçekten de "insan ruhunun derinliklerinde ve labirentlerinde dolaşan bir roman"dı.
Gerek dönemi gerekse bu psikolojik tahlilleriyle okunması gereken bir eser. İnsanî duyguları eşsiz bir dille tarif eden bir kitap elbette ki okunmalı.
Allah'ı Arayan Çocuk, Hayy
İlk felsefi roman ve aynı zamanda İslâm dünyasının ilk romanı olan bu muazzam kitabı biraz değerlendirmek istedim.
Annesi tarafından göle bırakılmak zorunda kalan, sonra da bir ceylanın bulup sahiplendiği o bebeğin hikâyesi bu, Hayy'ın hikâyesi...
Bir ceylanın yavrusu olduğunu sanan Hayy ceylanın ölmesiyle birtakım sorgulamalara başlar.
Bir kargadan ölen birini gömmeyi öğrenir. Bir hayvanın bağrını deşerek anatomisini öğrenmeye çalışır. Tabiata bakarak örtünmeyi, kuyafet giymeyi, kendini korumayı öğrenir. Böyle böyle sorgulama gücünü daha üstlere taşır.
Topraktan, ateşten, sudan, gökyüzünden hikmetler çıkarır üstelik bunu tek başına, sadece kendi aklı ve iradesiyle...
İşte kitapta da asıl anlatılmak istenen tam da bu. Herhangi bir ilahi kaynak olmadan felsefi muhakemeyle imana ulaşmak ve sonsuz bir tefekküre yönelmek...
Hayy'ın hikâyesini sadece burada görmüyoruz. Bir çizgi filmle gösterime girmişti. Kitabı okuduktan sonra izleyeceğim demiştim.
Küçük de bir dipnot çevirmene bırakmak istiyorum. Cidden mükemmel bir iş çıkmış ortaya, dili muhakkak ki çok ağırdır ama bunu elden geldiğince asıl anlamlardan sapmadan ele alınmış.
Bu muazzam kitap naçizâne tavsiyemdir. Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar dilerim.
Elbet bir gün Drina...
Başta Nobel ödüllü bir roman olarak elime aldığım bu kitap içeriği bana da bayağı bir sürpriz oldu. Tarihi, politik, ekonomik ,sosyal açıdan da ele alınan muazzam bir eser.
Drina Köprüsü Sokollu Mehmet Paşa öncülüğünde Mimar Sinan tarafından Bosna'da yapılmış bir köprüdür. Köprünün geçmişten günümüze kadar şahit olduğu koca Balkan tarihi, orada yaşayan halkın yaşayış tarzından tutun da zamanla değişebilen görüşlerine kadar muazzam ölçüde ele alınmış. Sürekli savaşlara, salgınlara, çeşitli olaylara tanıklık eden bu köprü dimdik ayakta durmayı başarabilmiş.
İvo Andriç de bu tarihi süreçleri müthiş destansı kalemiyle ele almış. Herhangi bir dine, bir zümreye bağlı kalmadan devletlerin, hakların yaşadığı dolu dolu hayatı objektif bir bakış açısıyla kaleme aldığı için kendine hayran bıraktırıyor.
Ben okurken daldım gittim o güzide topraklara. Ki o topraklara gitmeden bu dünyadan göçmek istemediğimi de defaatle belirten biriyim. Bu da benim hem kendime hem de hayata karşı küçük bir notum olsun.
Yine bir Doğan Cüceloğlu kitabının tesiri içerisindeyim. Kitabın adından da görüldüğü üzere öğretmen olmayı anlamlandırma konusu başat unsur. Öğretmenlik yapmak ve öğretmen olmak arasındaki o koca fark her bir konu başlığı altında mükemmel bir şekilde irdelenmiş. Bu sayede farkındalığı tabiri caizse arşa çıkaran bir eserdi. Kıymetli hocamız Doğan Cüceloğlu ve bir dönem Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı görevini yapmış İrfan Erdoğan'ın kaleme aldığı bu eseri tüm öğretmenler ve öğretmen adaylarının okuması gerektiği kanaatindeyim. Öğretmen olmak... Bu minval üzerine şu alıntıyı paylaşmak istiyorum: " Biz öğretmenlere diyoruz ki, öğretmenlik yapmayınız, öğretmen olunuz."
Dönüp baktığımda of ben ne okudum dedirten bir tragedya idi. Shakespeare kalemini ziyadesiyle seven biri olarak eseri kusursuz bulduğumu da söylemeden edemeyeceğim. Adını psikolojik bir hastalığa verecek kadar, yoğun duygularla işlenmiş bir eser Othello. Tek kelimeyle muazzam! Ayrıca çevirinin de etkisi yadsınamaz. Shakespeare'nin tüm tragedyalarını okuyacağıma dair kendime bir söz vermiştim, bu da varan üç oldu benim için.
Tek bir eseri dahi olsa mutlaka Shakespeare okuyun..
