Elif
@elifliyorum
psikolojik danışman
190 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Allahından, kitabından bulsun kim kimin hayalini, neşesini çalıp gittiyse.
Ölmek olmasa yaşamak ne güzeldi. Oysa insanlar sırf bir gün öleceklerini bildikleri için bu kadar çok seviyorlardı yaşamayı. Ondan neşelenip duruyorlardı böyle her vesileyle, toplanıp.
Ne olurdu sanki burada, biz bize, el ele, beraberce yürüseydik biz de?
Okur Takip Önerileri
Sevilirken, kendimize, sevdirmeye çalıştığımız zamanlardaki kadar bakmıyoruz çünkü hiç. Biri gelip bizi tezgâhtan alana kadar, bir manavın önlüğüne süre süre parlattığı elmalar gibi cilalayıp duruyoruz kendimizi. İlk ısırıktan sonra, ısırılan yerlerimizden kararmaya başlıyoruz ama.
Kendimi iyi hissetmenin değilse bile kötü hissetmemenin muhakkak bir yolu olmalıydı, ölmedik ya?
"Hay ben böyle aşkın ıstırabını!” deyip kalaylayamıyorsun çünkü, aşk da senin ıstırap da.
Yaşa, işe, güce, itibara en ufak hürmeti olmayan bu acıya aşk acısı diyorlar.
Aleks bunları anlatırken yaşam yolunda akıyor diye düşündüm, yaşam akıyor da benim yaşamım nereye akıyor?
Yaşam bu. Hangimizin yaşamının nerede, nasıl sona ereceği belli mi?
Sözcükler en az notalar kadar büyüleyici, sözcükler tıpkı müzik gibi ruhun drenajı.
Bir adam öldü ya.. bir adamın beyni patladı. Ne bileyim.. insan kıyamet kopacak falan sanıyor. Abimde de kopmamıştı, ağrına gidiyor insanın.
Hayat dediğimiz şey içgüdüsel bir canlı kalma çabası aslında. İnsanlar mağara devrinde de hayatta kalmaya çalışıyorlardı, robot çağında da hayatta kalmaya çalışıyorlar. İnsanlığın geldiği nokta bu yani... Çok acıklı
Mesele dertli olmak değil biliyor musunuz? Dertle falan alakası yok. Dert ne ki.. geçer bir şekilde. Mesele yaşamak.
-Mutsuz olduğunu nerden biliyordunuz?
+İnsanın yüzü söyler.. söylemez mi?
-Bilmem? Söyler mi?
+Bence söyler.