Bir köpeğin ev hayvanı olmaktan çıkıp nasıl vahşi bir hayvana dönüştüğünün hikayesi. Çok etkileyici. Aynı zamanda bir sadakat hikayesi de. Köpeklerin ne kadar sadık olduklarını biliyoruz, peki bunun arkasında ne gibi hisler yatıyor bunu biliyor muyuz? Yazar bunu o kadar büyük bir ustalıkla anlatıyor ki, sevgiden gözleriniz doluyor.

Psikolojik romanları sevmiyorum ama yine de bir şans vereyim dedim. Çok güzel ve ilgi çekici bir hikaye. Ama sanırım konsantrasyonunuz tam şekilde okumalısınız çünkü ben sonundan gerçekten bir şey anlamadım. Evet, verdiği mesaj önemli. Evde çocuğa nasıl davranırsan dışarıda da öyle bir birey haline gelir. Ama ben konunun nasıl bağlandığını anlamadım.

Gerçek bir hikaye olması ilgimi çektiği için almıştım. 21 gün komada kalan bir adam komadan çıktıktan sonra neler hisseder? Hayata daha sıkı bağlanmaz mı? Ölümü sorgulamaktan vazgeçer mi? Şöyle bir cümle vardı ki beni çok etkiledi: “ Ölüm bir gizem olmayı sürdürüyor. Ancak bu sınıra olması gerekenden çok daha fazla yaklaşan hatta belki sınırı geçen bir insan olarak, ölümün her şeyi yutarak yok eden bir sonlanma hali olmadığını hissediyorum. Ölüm, başka bir evrene açılan bir geçit. Bir paralel evrene. Bedenimiz iş görmez hale geldikten sonra da yolculuğuna devam ediyor ve bizi biz yapan değerleri bu yeni evrene taşıyoruz.” Bu biraz moral verici değil mi?

Lontano’nun ardından oradaki karakterlerin değişimi, hikayenin saptığı sapkınlık noktaları çok çarpıcı, beni çok etkiledi. Her satırında büyük keyif aldım. İlk kitaptan aldığım zevki üçe dörde katladı. Evet yazarım her romanı gibi kanlı ama okuya okuya insan buna da alışıyor :)