..Vücudunun derinliklerinde öfke tohumunun kök salmakta olduğunu hissederek ayağa kalkıyor.
‘Geçmişi düşünmemeliyim, sadece olacakları düşünmek istiyorum bugün.’
Sadece olabileceğim kişi değil, neye karar verirsem onu olacağım zaman başlıyor artık.
Geçmişi düşünmemeliyim, sadece olacakları düşünmek istiyorum bugün.
... sadece başka insanlara bir kez daha ihtiyaç duyacağını düşünmüş olmaktan ötürü pişman değildir, Pişmanyılan aynı zamanda otuz yıl önce peşine düşmekten vazgeçmemiş olması gereken bir inançta teselli aramış olmaktan ötürü de pişmandır; Tanrı'yı intikam ve nefret içinde arayan adam olmaktan nedamet getirdiğine pişmandır, onu hayatının son on beş yılında kandırmıştır Tanrı, hayatında bildiği yegâne teselliden vazgeçirerek kandırmıştır...
Sayfa 181Kitabı okudu
'Nasıl kurtulacağımızı biliyorum ben... Korkunun ve hüznün nasıl kaybolup gideceğini biliyorum... Teselliyi nasıl bulacağımızı... Beni dinleyin, beni dikkate almak zorundasınız.' Pişmanyılan onu seyreden adamların neden kahkahalar attıklarını, onu tekmelemeye ve taşlamaya başladıklarını hiç anlamaz bu esnada; o, teselliye diğer insanlarla işbirliği içinde ulaşacağını sandığına bin pişman olmuştur.
Sayfa 181Kitabı okudu
'Elbette buna inanıyorum! Sadece cennet tesellisini istemediklerini anlayacaklar... Benim verdiğim mesajla yeryüzünde de özgür olmayı arzuladıklarını idrak edecekler... İnsanlar sözlerimi anlayacak ve benimle birlikte yolu yürüyecekler...'
Sayfa 176Kitabı okudu
'Gerçekten teselliyi ancak bu yolla bulacağına inanıyor musun? Başka insanlara ihtiyaç duyduğuna? Onlar umurunda mı gerçekten... Başkalarının ilgisini çekmeyi sahiden başarabilir misin? Onlar da teselli bekliyor mu sence? Onlara cennetin egemenliği yetmez mi?'
Sayfa 176Kitabı okudu
'Tek başına bireysel hayatın bir yol olmadığını nereden bilecektim ki... Sorunun başka insanlar olmadığını nereden bilecektim... Dünyayla bütünleşmenin kötü olmadığını nereden bilecektim. Dünyayla nasıl bütünleşmek gerektiğini bilmemenin kötü olduğunu... Gerçekten de yol bu değil miydi? Gerçekten diğer insanlarla nasıl bir arada bulunmak gerektiğini öğrenmek değil miydi tek gereken? Sahiden bu değil miydi...' der Pişmanyılan, 'Sahiden sadece bu gerekiyordu.' diye belirtir evinin kapısında.
Sayfa 174Kitabı okudu
"Uçurum daima uçurumdur."
Sayfa 174Kitabı okudu
Bundan sonra insanlarla bir temasım olmayacak... Bir insanın kıyısında olmayacağım... Hiçbiriyle bir bağım olsun istemiyorum... Yolum şimdi sessizlik talep ediyor benden... Yalnız olmamı gerektiriyor...
Sayfa 173Kitabı okudu
Dünya âlemin ne dediği ne söylediği sanki kimin umurunda...
Sayfa 173Kitabı okudu
'Şayet ölümünün beni alt etmesine izin verirsem bir kez daha yoldan çıkacağım... O zaman senin yüzünden ne teselli ne bağışlanma bulacağım. Senin yüzünden, O beni oğlu olarak istemeyecek... Gerçi O olsaydı senin terk edip gitmene izin vermezdi... Belki de O aslında yoktur...'
Sayfa 168Kitabı okudu
'Çocuklarımıza ne söyleyeceğim. Artık tahammülünün kalmadığını nasıl söyleyeceğim... Vaktiyle ebenin verdiği kurdeleyle, ufaklığa talih getirmesi beklenen kordonla kendini astığını... Son saatinde inancımıza ihanet ettiğini nasıl anlatacağım?'
Sayfa 165Kitabı okudu
'Sahiden yeteri kadar şey gelmedi mi başına? Daha ne olacak da bağışlanma ve avuntu bulacaksın? Son olup bitenler kâfi değil mi?'
Sayfa 164Kitabı okudu