Eğer güzellik bir sanat olsaydı, inan bana gözlerin dünyanın en pahalı tablosu olurdu. Eğer karşımda oturuyor olsaydın, inan bana ancak mantarlar çiçek açtığında kaçırırdım gözlerimi gözlerinden. Ben düşünmeye başlayınca seni, ki bu bir önceki düşünmenin sonundan çok öncedir. İnan ki dağlar, taşlar, inan ki bulutlar, yağmur ve kar
toprakla su ve gökyüzü, güneş ay ve yıldızlar onlar da benimle birlikte
ve onlar da benim kadar seni düşünürlerdi. Beni yanlış anlama, elimde kalem, gözlerinin güzelliğini bembeyaz bir sayfaya karalamak üzereyim. Biliyorum, onları yazarken kelimelerim yetersiz kalacak ama en azından onlarla ilgilenmiş olacağım.