Bir dua, ruhunun derinliklerinden, dudaklarına doğru yükselmeye cesaret ediyordu. Bir anda her şey geçecek, büyük karanlık, büyük bir hiçlik... Hiç bir şey hissetmemek, bir şey düşünmek zorunda olmamak, hemen ve beklenmeyen son, uyanmak gibi, kabustan kurtulmak gibi...
Hayatı düşünmüyordu; çünkü tanımıyordu, hayatı bir an da bitiverecek bir rüya gibi yaşamıştı.
Uğruna mücadele ettiği huzura derin ve saf bir acıdan geçmeden ulaşılamazdı.
Sayfa 70Kitabı okudu
Ona ne kadar gizli bağlarla bağlandığını anladı.
Sayfa 35Kitabı okudu
İşte şimdi vakit, bugüne kadar bir türlü yüksek sesle söylemeye cesaret edemediği şeyleri özgür bırakma vaktiydi.
Sayfa 19Kitabı okudu
çünkü onların ruhları bir
Fakat bu yalnızca başlangıçtı, ruhlarına uzanan yolun başlangıcı.
Sayfa 15Kitabı okudu
Sen de beni, benim seni şimdi sevdiğim gibi sevdin mi bilemiyorum. Tamamen teslim olarak, hiçbir detaya takılmayarak.... Hep vermeyi bilen ve hiçbir talep etmeyen o kutsal aşk ile... Ben aşkın sadece kendi için fedakarlıklarla bulunan haline inanırım ancak şimdi her şeyin sonu geldi. Yine de seni bu yüzden daha az sevmeyeceğim.....
Sayfa 27 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
"Bazı insanlar vardır, aşk için doğmamışlardır. Onlar için sadece özlem içinde olmanın kutsal ürpertisi önemlidir. Çünkü o beklenti gerçekleştiğinde yanında getirdiği acı dolu uhrevi mutluluğun yükünü taşıyacak kadar güçlü değillerdir."
“Gerçek olan tek şey acıydı.”
Bu aşkın yalnızca onu sarıp sarmalayacak parıltılı bir ışık olmasını beklemiyordu, bu aşkın ruhunun en derininden gelmesini istiyordu.