Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. Yani birini er geç unutmaya mahkum olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum. Birini yavaş yavaş unuttuğunun bilincine vardığın anların sıkıntısından bahsediyorum. O kişinin parça parça silinip alakasız hatıraların arasına karışmasından bahsediyorum. Belki de neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder.
Sayfa 78Kitabı okudu
Stres insanı öldürür.
Sayfa 76Kitabı okudu
Söylemekten vazgeçtiğim şeyler söylediklerimden daha fazla. Çünkü insanları üzmek istemiyorum.
Sayfa 76Kitabı okudu
"Ben mutsuzluğa karşıyım"
"Neden?"
"Çok fazla mutsuz insan var."
Sayfa 75Kitabı okudu
Biliyorsun yalnızlık berbat bir şey.
Sayfa 23Kitabı okudu
Sevilen her kadın güzel bir şarkıdır, bütün sözlerini hatırlayamazsın belki ama melodisi aklında kalır.
Sayfa 20Kitabı okudu
Büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. Büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı. Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bir derviş ya da manyakoğlumanyağın teki değilseniz olayları küçültmeden ya da büyütmeden oldukları gibi kabul ederek yaşayamazsınız
Sayfa 10Kitabı okudu
Kendini kandırmadan yaşamanın ne anlamı var. Çıplak gerçekler kimi tatmin edebilir ki?
Sayfa 10Kitabı okudu
Bazen sinirden mi gözlerim doluyor, sevgiden mi, özlemden mi yoksa nostalji ihtiyacından mı bilemiyorum, herhalde alışkanlıktır deyip uyuyorum
Sayfa 10Kitabı okudu