Ernesto Laclau

Politika ve ideolojiyi; politik alanların özgüllüğü düşüncesiyle, ideolojinin klasifikasyon yaptığı ve bu sınıfların çıkarları uğruna kendi kendini özgür olarak yönetme kavramlarını ele alıp Latin Amerika’ya gönderme de yaparak ele alıyor. Aslında bahsetmek istediği ideolojik kısımların tarafsız olduğunu, esas sorunun bu sınıflamayı yapan kişi ya da grupların kendi özerk hegemonyasını kurup kurmamasıdır. Öte yandan gönderme yaptığı Latin Amerika’nın kapitalist olduğu fikrini savunan Andre Gunder’e eleştiri de bulunuyor. Katolik liberal bakışın faşizmin direttiği aşırılıklar sonucu yitirdiği düzeni ve nesnelerin bozulmasına sitem ederek psikolojik açıklamalarda da bulunuyor.

Psikolojik olan açıklamaları ise okuyucuyu iyice düşündürtmeye yol açıyor. Faşizmin insanın etkileşimde olan doğayla arasındaki ve yaratıcısıyla bağlarının kopmasının kaçınılmaz olduğunun mümkün olabileceğini söylüyor. Ve birey özerkliğini yaratıcının istemesiyle elde edeceğini bildiği için, faşizm insanları inançsızlaştırıp onların yitirdiği ve terk ettiği şeylerden beslenerek, etrafına verdiği sahte güvene inanmalarını sağlıyor.