Gün gelir, mahşere solgun nice erkek ve kadın,
Toplanır sorguya, bin âh ile, bir velvele-kim.
Ben senin aşkını dört elle koyup dizlerime,
"bir suçum varsa sorun, işte budur suçlu", derim.
Ben miyim ben, sen misin sen, ben mi sen?
Ben miyim, sen sensin elbet, sen de ben.
Ey hatemli yâr, seninle bir hoşum,
Sen mi bensin, ben mi sen, geç şüpheden.
On senedir bir mektup bile yazılmamışsa bu ne biçim bir arkadaşlık sayılırdı? Ötekinin ne yaptığını hiç merak etmeyen, bir sevinci, bir buluşu, bir heyecanı iletme arzusu duymayan bir arkadaşlıktı bu.