Arada şu fark vardı ki ben o bakıştan biraz korkuyordum, annemin bakışından ise... Ah!.. Onun bakışından korkmuyordum, onun benim için kaç kere ağlamış olduğunu görmüştüm, hastalıklarımda yatağımın başında derin suskunluklar arasında ahlar ettiğini, bana baktığı zamanlarda gözyaşlarıyla gülümsediğini biliyordum.