Aslına bakarsak insanlar için ruhun gerçek değerini ve ikbalini gösteren yol; geçici, anlık veya dönemsel aşırılıklardan, içgüdüleri ve istekleri abartılı biçimde dışa vurmaktan ya da uçuk kaçık, ayran gönüllü tavırlar sergilemekten ziyade dengeli ve ölçülü kalabilmeyi, tutarlılığı, kalıcılığı ve güvenilirliği ilke edinebilmekten geçiyor bence.
Vol 2.
- ben ekonomiden anlamak istemiyorum
dolar kurunu merak etmek istemiyorum dinlerin savaşından liberal çatışmadan, politik, üstü kapalı gizli saklı tiyatrolardan etkilenmek istemiyorum neyin komplo teorisi neyin gerçek olabileceğini düşünmek istemiyorum
Ancak, dünya bir bataklık gibi, batmadan edemiyorum üç kuş ismini öğrensem iki akşam üstü güneşi içip yetecekken, bildiğim gibi var olmama müsade etmiyor zamanın ruhu 
Mervesk
Sektör sattıran algoritmayı keşfetti: Kitap değil, kitap simülasyonu
2000’lerin başında çok satan bir kitap söz konusu edildiğinde iyi edebiyat olup olmadığı konuşuluyordu; şimdinin çok satanlarının edebiyat olup olmadığını tartışıyoruz… Ama sonuçta bu kitapların da çokça seveni, okuyanı var… Bunu gözardı edebilir miyiz, “edebiyat değil” diyerek geçebilir miyiz?
Niye böyle oldu? Ve yeni tür yazın ve bu ekonomik
Etkilenmek için kötü arkadaş arıyorum Zekiye
-Zekiye'ye mektuplar -
az biraz "ben" :/
Ben çok değiştim
Ben aslında hiç değişmedim
Ben şimdi hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum
Ben her şey düzelsin istiyorum
Ben kimse üzülmesin istiyorum
Ben midemde uçuşan kelebekleri tekrar misafir etmek istiyorum
Ben sevdiğim şarkıları yüzümde mutlu bir tebessümle dinlemek istiyorum
Ben içimdeki bu buruk hissi hatırlamak istemiyorum
Ben etkilenmek istemiyorum
Ben unutmak da istemiyorum, hatırası ile yaşamak da
Ben sürekli ben dediğim için bunu okuyacak olanların canını sıkmak istemiyorum
Ben bu yazıyı kimseye okutmak da istemiyorum
Ben kaygılarımı silmek istiyorum
Ben özgür olmak istiyorum
Ben şimdi bir deniz kenarında yalnız oturmak istiyorum
Ben huzurlu hissetmek istiyorum
Ben istiyorum ki beni özle
Ben istiyorum ki beni gör
Ben istiyorum ki bana bir şans verebil
Ama ben biliyorum ki bunların hiçbir önemi yok
Ben istedim ki bana gitme diyebil
Sen diyemedin
tüm ben'lerin içindeki tek sen,
Biliyorum, hoşça kaldın.🍀
"Hani biriyle tanışırsın, çevrende görmeye alıştığın insanlardan çok farklı biri.
Öyle biri ki her şeyi bambaşka bir gözle görür
Ve seni de bakış açını değiştirmeye yöneltir.
Dünyaya onun gözleriyle bakmaya başlarsın.
İçine ve dışına da.
Etkilenirsin.
Etkilenmek ne kelime, büyüsüne kapılırsın.
Gene de ilk başlarda araya bir mesafe koyabileceğini,
Yüreğini kontrol altında tutabileceğini zannedersin.
Oysa rüzgâr sandığın fırtınadır.
Sınır sandığın yer oynak ve kaygan bir zemindir.
Bir bakmışsın, farkında bile olmadan açılmış,
Karadan uzaklaşmışsın.
Okyanusun tam ortasındasın. "🎈
Kalemine hayran olduğum bir kadının her cümlesinden aşırı etkilenmek. Off paha biçilemez...
Biriyle konuşurken, neden ilahi ki, etkilenmek ya da öve öve bitirememe mevcut. Neden yani birbirimizi övmeden, flörtleşmeye çalışmadan iletişim kuramıyor muyuz?
Böyle etkilenmek normal mi?
Nedense her seferinde kısa ve gerçek hayata değinen hikâyeleri okurken tüylerim dikleşir, burnumun ucu hafiften sızlar.
Ne gariptir hiç görmediğin, duymadığın kişilerin kocaman hayatlarından ufacık bir kesiti bile okumak insanı bu denli etkileyebiliyor.