Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Kafamın son derece karışmasına sebep olan bir kitap oldu Kalp. İskender Pala, her kitabını ayrı ayrı zevkle okuduğum yazarlardandır. Onun bir eserini okumaya başladığımda elimden düşürmeden, genellikle bir çırpıda okurum. Kalp kitabına da aynı beklentiyle başladım. Kurgu bir eser değil yani bir roman ya da hikâye okumuyorsunuz. Ancak ben İskender Pala'nın kurgu dışı kitaplarını da sevdiğim için yine beğenerek okuyacağımdan şüphem yoktu ve arka kapak yazısını okuyunca aşk ve sevgi ile ilgili duyduğu, okuduğu anlatıları aktardığı bir kitap olduğu düşüncesiyle hevesle de başlamıştım. Lakin bir müddet sonra hevesim biraz kursağımda kaldı. Evet tahmin ettiğim gibi ara ara kalp, aşk ve sevgi ile ilgili eski anlatılardan, hikâyelerden ve mesnevilerden de bahsetmiş ancak bu sefer ilk defa bir kitabı beni sarıp sarmalamadı ne yazık ki. Kafamın karıştığı nokta da burası oldu aslında; okurken sıkıldım mı, hayır. Yani okurken ne okuyorum ben ya da sıkıcı demiyorsunuz ama hani bir kitabı okumak için içinizde bir istek olur, eliniz hemen ona gider ya işte bu kitapta o olmadı bende. Hep okuyayım bitsin düşüncesiyle kitabı elime aldım, tek sıkıntısı buydu. Bunun nedeni de sanırım heyecan ve merak uyandıran bir eser olmaktan öte tamamen düşünce yazılarından oluşuyor olmasıydı. Önerir misin, derseniz çok ikircikliyim. Eğer İskender Pala'yı hiç okumadıysanız Kalp'ten önce okunacak çok daha güzel kitapları var. Ama ben düşünce yazıları da okumayı severim, durağan bir kitap olsun, zihnim dinlensin derseniz de seçenekleriniz arasında bulunabilir.
TAMİRCİ
BERNARD MALAMUD
341 SAYFA
Ben devrimci değilim. Ben deneyimsiz bir adamım. Böyle şeylerden anlamam ki. Ben bir tamirciyim. Kırılan ne varsa tamir ederim- yürek dışında.
Yahudi düşmanlığının gittikçe şiddetlendiği 1911 yılının Kiev'inde geçiyor hikayemiz. Yakov Bok, Yahudi bir tamircidir. Eşi tarafından terk edilince, iş bulmak için
❝ Görüyorsunuz, şanssızlığımız yanlış dine sahip olmaktı... Muhammedi din, bize Hıristiyanlıktan daha uygun olurdu. ❞ ~ 
Adolf Hitler
İncelemeye bu çok güzel ve özel ve de çoğu insan için çarpıcı denebilecek alıntıyla başlamak istedim, çünkü... Çünkü why not? (Kesinlikle clickbait amacı taşımamaktadır ;))
İslam ve Naziler, II Dünya Savaşında
Kitap kapağındaki çocuk gibi bağırasım geldi. Evet kitap bitti ama bende bittim. Bahtsız bir prensesin ismi verilen bahtsız bir prenses Diana nin öyküsü. Fransa'da yaşanan gerçek bir olay ve gerçek olması çok acı. Tum eğitimcilerin okuması gerek hatta herkesin okuması gerek
Kütüphanede ders çalışırken rastgele gözüme çarptı kitap. Açıkçası o sıralar kafa dağıtmaya ve oylanacak bir şeylere ihtiyacım vardı. Dedim bir iki günde okurum çerez niyetine. Ama hiç de umduğum gibi olmadı. Her zaman duymaya ve söylemeye ihtiyacım olan şeyleri bana söyleyeceğini bilemezdim sonuçta. Asla unutamayacağım kitaplar arasına girdi her anlamda. Hem psikolojik olarak hem de okur olarak bana çok şey kattığını söylemeliyim.
Bir aile, birinin farklı olmak istediği, diğerinin farklı olmaktan nefret (?) ettiği ebeveynler, ve çocuklar; annesi onları terk etmesin diye her şeye 'EVET' diyen, ailesinin hiç bir başarısını fark etmediği ve hiç tanımadığı, duygusal olarak kimsenin farkında olmadığı her şeyin farkında olan ve her zaman görmezden gelinen ama bununla baş edebilen en sonunda da belki de aileyi duygusal anlamda bir araya getiren...
Bilmiyorum, kitap hakkında daha çok şey demek istiyorum ama ne diyeceğim bilmiyorum. Ne desem eksik kalır. Ama bir şey biliyorum. Benim içimde hepsinden biraz var ve çok ağladım okurken. Sanırım bu sebepten de ilk incelememi yazıyorum ve bu kitabı benim için daha da unutulmaz hale getiriyorum.
Teşekkürler Celeste NG.
Yazar bir kadın olsa da anlatıcı erkek. Nereden bakarsanız bakın bir erkeğin gözünde böyle bir kadınla tanışmak sinirlendirici. Ve kendi karısından tüm kadınları hedef alan söylemleri fazla rahatsız edici. Feminist kadınlara sataşması da sanki kadınları ayaklarının üzerinde durduran anarşiymiş gibi görmesinden ibaret, ki feminizmin söyledikleri ile alakası nedir o da tartışılır.
20 yıllık evlilik bitiyor ve Franz birçok erkek gibi bu bitişin ardında bir erkek olduğuna inanıyor. Buna öylesine inanıyor ki kitabın başlarında elinde bir delil var ve birazdan anlatacak diye düşünmedim değil. Oysa sadece kadının beceriksizliğinden dem vuran adam karısı için ancak boşanmaya başka bir erkekle karar verebilir şeklinde baya bir aşağılama içeriyor.
Evet kitap Resi üstünden tüm kadınları yeriyor. Ancak bazı konularda bana erkek bakış açısıyla bakıldığında görünen kısım için uyandırıcı etki yaptı. Belki de şu konuda haklı olabilir dediğim birkaç nokta oldu. Genel olarak genellenmiş kadın söylemleri sinir bozsa da...
Haricinde kitap kesinlikle çok tekrar kapsıyordu. Anlatı türünde akıcı bir dile sahip kitabı bu tekrarlar yormuş. Haricinde yazarın okuduğum ikinci kitabı ile alaycı dili içime sindi. İşlediği konular konusunda gözlem yeteneğini de gözler önüne serdiği açık. Ayrılık üçlemesi olarak adlandırdığı seriyi tamamlama isteği uyandıran bu kitabı okumuş olmanın bende etkisi her anlamda doluydu.
Tavsiye ederim.
Merhabalar, yakın geçmişte bir şizofrenin hikayesi olarak pek çok yerde paylaşoldığını görmüştüm. Oldukça merak ettim. Ben Suç ve Ceza'yı okurken aldığım zevki hala bulamıyorum, Dostoyevski'nin birçok kitabını okudum ama en az beğendiğim kitap bu oldu. Evet, kıyaslarsak birçok kitaptan iyi ama birçok edebi eserin altında olduğunu düşündüm. Bir dersimizde şizofreni konusunu işledik ve baş karakterimizin gördüğü sanrılar, görsel sanrılar görmesiyle kitap psikolojik olarak doğru gidiyor. Bana karmaşık geldi, gerçekten bir şizofren hastasının gelişi güzel yazdığı bir eser olabilir. Abartılacak yönü olmadan kağıda yazılmış gibiydi. Dostoyevski edebi kaygıya düşmeden böyle bir eser yazmak istediyse kim ne diyebilir. Acaba ben mi alt mesajı anlamadım diye düşündüm, daha derin bir anlamı vardı ben mi çözemedim diye ama okuduğum yorumlarda da beğenmeyen sayısı çoğunlukta görülüyor. Evet, gerçekten bir şizofrenin yaşantısını anlatmış ancak edebi olarak zayıf olduğunu düşünüyorum.
Yani sırf yarım bırakmamak için kendimi zorlaya zorlaya gördüğünüz üzere 4 aya yakın bir zamanda anca bitirebildim. Ama okurken ben de bittim zaten. Daha derin düşünebilen insanlar için evet belki güzel bir kitap olabilir. Son kısımlarda kitabı açıkladığı kısımlar falan var. Ama yok yani beni boğdu boğdu duvara attı bu kitap. Kafka’dan okuduğum ilk kitaptı. Sanırım yazarın dili hep böyleymiş. Bilmiyorum başka kitabını okur muyum…
"En tehlikelisi de kendimize söylediğimiz yalanlardır."
Uzun bir süredir polisiye-gerilim kitabı okumuyordum ve oldukça sevilen Ne Yaptığını Biliyorum kitabıyla bu süreci sonlandırmak istedim. Açıkçası herhangi bir beklentim olmadan okudum ve sevdim. Roman tipik bir İngiliz kasabasında geçmekte olup; olaylar kasabada bir kadının öldürülmesiyle başlar. BBC spikeri Anna Andrews bu haber yapmak istemezken, dedektif Jack Harper ise vakada şüpheli konumuna düşer.
Yazarın ilk kitabı ve oldukça başarılı olduğunu düşünüyorum. Kendisi yazarlık yapmadan önce uzun yıllar BBC'de yapımcı ve gazeteci olarak çalışmış. Bu noktada mesleğinin getirisini ufaktan kitapta hissettirdiğini düşünüyorum. Kitapta baştan sona kadar yazar merak unsurunu diri tutuyor. Tüm her şeyi okuru da sıkmadan gizemleri, ipuçlarını ufak ufak yerleştirerek son sayfaya kadar sizi kurgudan koparmadan hikayenin içinde tutuyor. Gerçekten son sayfaya kadar "Tamam şimdi buldum katili evet o" dedim ancak güzel bir ters köşeyle bizi bambaşka bir sonla buluşturuyor.
Keyifle okuduğum; özellikle de okuma hızımın düştüğü bu dönemde bana ilaç gibi geldi diyebilirim. Kitapla ilgili tek eleştirim, ufak bazı kısımları eksik ve yanlış bir sonla bitirildiğini düşünüyorum. Bazı karakterin gizemlerinin havada kaldığını ve bir karakterin sonunun daha farklı olmasını dilerdim. Ama belki de yazar, insanoğlu bir yeri yıkmadan bir yeri birleştiremiyor mesajı da vermek istemiş olabilir. Bu tarz kitap okumayı sevenlere ve "okuma tembelliği" sürecinde bulunanlara mutlaka tavsiye ederim. Tek bir solukta okunacak güzel bir gerilim kitabıydı.
FARKLILIKLARIMıZA DOĞRU YOL ALMAYA DAİR
"Siyah, beyaz, gri... Bu mudur dünyanın tüm renkleri."
Rengarenk dünyamızda insanoğlu ne yazık ki farklılıklarını bir kenara bırakıyor ve deyim yerindeyse kocaman bir renk kaybına uğruyor. Evet evet, hafıza kaybı değil, RENK KAYBI. Ne de güzel renklerimiz vardır bizim. Bizi biz yapan o renkler. Farklılığımızın simgesi olan o tarif
Vatan sevgisi imandandır. İşte o kadar.
Güzel milletimin, hakkındaki fikirlerle adeta ikiye bölündüğü biri Mustafa Kemal Atatürk. Tarihte başka bir örneği var mıdır bilmem. Başka hangi millet, gücü yetkisi olmadığı halde ültimatom vere vere , yokluk içinde bir millete, milli bir direniş sağlayan komutanı hakkında böyle bir ikiliğe düştü bilmiyorum. Yoktur.
Ben Mustafa Kemal
Psikolojik destek merkezinde tedavi gören bir kız ve onun şuanda yaşadığı hayatı, geçmişte yaşadığı olayları okuduğumuz epey sürükleyici bir kitaptı. Sonuna evet ihtimal veriyorsunuz ama eminde olamıyorsunuz o yüzden sonuna kadar merakla okudum. Sanırım iki kitaplık bir seri ve bundan emin olmak için diğer kitabı da hız kaybetmeden okuyacağım
Filmi için vurucu ve şok edici denilen kitabı tabiki ben de merak ettim.
Evet kitabın vurucu bir yönü var, özellikle de biz kadınlar için. Hem dini hem de insani yönden insanları ikilemde bırakan bir durumla karşı karşıya kalan genç bir kadının, kendince almış olduğu karar; fakat yasaklarla çevrelenmiş bir zaman diliminde yaşamış olduğundan dolayı bu işlemi gizli kapaklı, merdiven altı bir yerde çözüme kavuşturmaya çalışması, o esnada yaşamış olduğu zorbalıklar ve darmadağın olmak üzere olan psikolojisini okuyoruz. Gerçekten okurken o gerginliği, çaresizliği, baskıyı hissediyorsunuz.
Oldukça kısa bir kitap, zaten yazarın kendi hayat hikayesi. İyi okumalar...
Mükemmeldi, trye çevirsinler diye beklediğim her saniyeye değdi. Bi kere yazarın dili çok akıcıydı, çok eğlenceliydi. Ve orj adıyla bastığınız için teşekkür ederim. Bazı şeyler orjinal olarak kalmalı bence. O güzelim kapakta güçsüz yazısını görsem gözlerim kanardı heralde. Karakterlerin arasındaki uyum, dinamik -özellikle- Paedyn'ın hırsı
Sevgili Gazze aslında ismi bile yeterli.
Hepimiz Gazze hakkında birçok şey duyuyoruz, kimimiz araştırıyor kimimiz sadece duyduğu ile yetiniyor. Evet, herkes Gazzeye hayatını adayamaz ama en azından hayatını adayıp hem yaşadıklarını hem de okuyup araştırdıklarını bizlerle paylaşan Prof. Dr. Orhan Alimoğlunun bu eserini okuyabilir. Sanmıyorum ki sorun insanların Gazzeden nefret etmesi. Asıl olay bizim Gazzeyi okursak yaşayacağımız vicdan azabından, almamız gereken sorumluluklardan korkmamız, kaçmamız ve yahut ertelememiz.
İnsan bu kitabı okurken bazen dayanamayacak gibi olup bırakmak istiyor ama bırakamıyor, daha çok devam ediyor.
Sevgili Gazze kitabı hocamızın “72 Saat Yolculuk” kitabı gibi kendi anıları ağırlıklı olan bir kitap değil yer yer makale tadında bize Gazze’nin gerçeklerini nesnel bir şekilde veriyor. Bu da bizim hayatımızı adamasak bile elimizden geleni neden yapmamız gerektiğini kendimize dürüstçe söylememize yardımcı oluyor. Gerçek bir hekim olan Sayın Prof. Dr. Orhan Alimoğlu hocama dünyaya böyle bir eser bıraktığı için teşekkür ederim.
