Hivda
@evinhivda
ölenlerin adını unutma türkülerin, meydanların.
58 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
264 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
5 saatte okudu
Çünkü her hikâye, dinleyen ve anlatan arasında kendince bir eşitlik isterdi. Belki de bu yüzden bütün iyi hikâyeciler yüksek bir tahta çıkmak yerine diz kırıp kalabalığın tam ortasına otururlardı. Okuruna tepeden değil, kalbinin içinden bakan yazarlar da öyle yaparlardı muhtemelen. Dizlerimi kırıp yere oturdum.
Sayfa 166 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kara önlük, beyaz bir yakanın içinde okula yollanan çocukluğumun yanına oturt saçlarımı. Orada, kendisi gibi saçları sıfır numaraya vurulmuş bir dolu çocuk arasında bir duvar dibinde küs oturan o çocuğun omzuna dokunup yolları, zamanı ve rüzgârı göstereyim ona. *Çünkü çocuklar erken avutulmazlarsa bir ömür geçmez acısı.*
Sayfa 125 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Hep böyle olurdu. Hepimiz hikâyemizi hafiflemek için anlatırdık ama bittiğinde, anlatacaklarımız sona erdiğinde, dönüp başa geldiğimizde bu sefer bütün bunları hatırlamış olmanın ağırlığı çökerdi üzerimize.
Sayfa 113 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Galiba acısından ya da artık perçinlenmiş bir yara yüzünden ağlayamıyordu.
Dünya böyle insanlarla doluydu. Sokaklara çıksak, insan içine karışsak, meyhanelerin izbe köşelerinde dert dinlesek, pazaryerleri veya kahvehanelerde birilerinin yüzüne uzun uzun baksak, bir uzun yol otobüsünde yanımızdaki yolcuya bir iki soru sorsak, bir hastane sırasında birinin derdini dinlesek, çıkıp gelecekti bize böyle hikâyeler.
Sayfa 69 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Halinde bir tuhaflık vardı. Başını sağa sola oynatıyordu. Geldiği günden beri hep gökyüzüne bakan gözleri bu kez yerde geziniyordu. Haklıydı belki de. *Çünkü dünyada iyi kötü bir şey arayan herkes gökyüzüne değil yeryüzüne bakmalıydı.*
Sayfa 46 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Çünkü bir gün bu hayatta herkesin konuşacağı, daha doğrusu hikâyesini en başından anlatacağı bir an muhakkak vardır. Hepimiz bu hayata hikâyemizi birilerine anlatmak için geliriz belki de. Öyle ya da böyle, anlatmak için yaşarız. Sıramızın gelmesini beklediğimiz için dayanırız zamana.
Sayfa 45 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Annemi geçeceğim bu sene.....
2022 OKUMA HEDEFİ
1/33 kitap - %3 tamamlandı
1 kitap okudu
33 kitap
264 sayfa
0 inceleme
7 alıntı
Tepeye tırmandığımı zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum. İnsanlarin gözünde giderek yükselirken aynı anda hayat da benden o kadar eksiliyor, ayaklarımın altından çekilip gidiyordu. Madem öyle, ölmeye hazır ol!
Ne bu şimdi? Ne için bütün bunlar? Olacak şey mi! Böylesine anlamsız ve iğrenç olabilir mi hayat? Hayat bu kadar anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor; hem de acılar çekerek?”
yanlışlık vardı bu işte.
“Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?” düşüncesi takıldı aklına birden.
Sayfa 71 - İş Bankası Kültür Yayınları, İvan İlyiçKitabı okudu
Ölüm! Evet, ölüm! Hiçbiri bilmiyor, bilmek de istemiyor acımıyor bile. Vur patlasın çal oynasın! (Kapının ardından gelen uzak ezgilere, şen şakrak seslere kulak verdi.) Umurlarında değil, oysa onlar da ölecek. Ne aptalca. Önce ben öleceğim, onlar daha sonra, ama onların da başına aynı şey gelecek. Oysa onlar gülüp eğleniyor. Aşağılık yaratıklar!
Sayfa 46Kitabı okudu