"Tarihi bir süreç olarak algıladığı için de, Herder'in tarih anlayışı 'dinamik' olarak nitelendirilir. Aydınlanma Çağı filozoflarının tarih anlayışı ise çoğunlukla 'statik'ti. Sadece bir tek evrensel ve genel geçerli aklın bulunduğunu ve bunun bazen daha çok bazen de daha az var olduğunu düşünüyorlardı. Buna karşılık Herder tarihteki her devrin kendine özgü bir değere ve her halkın da kendi tarzına, özgün bir 'halk ruhu'na sahip olduğunu ileri sürdü. Asıl mesele kendimizi farklı kültürlerin yerine koyabilmemizdi."
"Nasıl bir insanı daha iyi anlayabilmek için kendimizi onun yerine koymak gerekiyorsa, başka kültürleri anlamak için de kendimizi o kültürün yerine koymalıyız."
Sayfa 398 - Pan Yayıncılık, 24. Basım, Kasım 2009Kitabı okudu
M. Ö :)
Her önüne gelen şeyden korkmamız, acaba birisinin bizi yemesinden duymuş olduğumuz korkudan mı kaynaklanıyor...
Özetle, Fatih, İslam, Türk ve Roma evrensel egemenlik geleneklerini kendi kişiliğinde birleştirdiğini iddia ediyordu; İstanbul'u bir dünya imparatorluğu merkezi yapmak gayesiyle Gennadios'u 1454'te Rum Ortodoks patrikliğine atadı, Ermeni patriği ile haham başını da İstanbul'a getirtti.
Sayfa 61 - PdfKitabı okuyor
Mademki hak ve adalet çağı gelecek demişlerdi, evrensel mutluluğu ele geçirebilmek üzere her türlü acıya katlanmaya hazırdılar. Açlık başlarını döndürüyor, yoksulluğun temelsiz düşlere saldığı bu zavallı insancıkların daracık ufku ilk kez hafifçe aralanıyor, başka bir dünya görünüyordu.
Sayfa 234Kitabı okudu
Ciddi konuşmak gerekirse, bir düşüncenin yaygınlığı onun doğruluğunun kanıtı değildir, hatta doğru olma ihtimalini arhrmaz bile. Bunun tersini ileri sürenler, şunları varsaymak zorundadır: 1- Zaman geçtikçe, yaygınlığın kamtlama gücü zayıflar, kaybolur: Yoksa bir defa evrensel doğru sayılmış bütün eski hataları yeniden kabul etmek, mesela Ptolemaios sistemine dönmek veya bütün Protestan ülkelerde Katolikliği geri getirmek gerekecekti; 2- Uzamdaki uzaklaşmamn da aynı etkiyi yapması gerekir: Yoksa Şudizm, Hıristiyanlık ve İslam taraftarları düşüncelerinin evrenselliği konusunda sıkınhya düşerdi. (Bkz. Bentham, Tactique des assemblees legislatives, cilt II, s. 76.)
Sayfa 59 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Dini ritüellerin kutsal emirler değil, din sınıfının otoritesine bağlılık
Spinoza tören ve ritüellerin amacının bir tür "gönüllü esareti" dayatmak, toplumsal hayatı kolaylaştırmak üzere "insanların kendi kararlarına göre değil, her daim başkalarının emri altında hareket etmelerini sağlamak" olduğunu anlatır. Hıristiyan ibadetlerine (vaftiz, ayin, bayramlar vb.) dair örnekleri sayıp döker ve İsa Mesih ile havarilerin bunları "ebedi saadete katkıda bulunan yahut kutsallık taşıyan şeyler değil evrensel Kilise'nin zahiri (yapmacık) işaretleri" olarak tesis ettiklerini söyler.
