Okur Takip Önerileri
“Kişi bazen geçmişine bakar: anılarını karıştırır, kurcalar, irdeler — yaşamının anlamı bakımından bulacağı, pırıl pırıl parıldayan güzellikler olduğu kadar, simsiyah karanlıklardır da; ama, bir açıdan, pek de ayırdedemez kişi bunların anlamlarını: sanki güzellikler kadar o karanlıklar da eşit ölçülerde katılır, anlamına, yaşamının kişinin.
Pırıl pırıl bir karanlık, ve, kapkara bir parıltıdır, anlam, yaşamının, kişinin.”
Sayfa 83Kitabı okudu
”O zaman, tersine dönüş: acısını bensiz çektiğine göre,ne diye onun yerine acı çekmeli? Mutsuzluğu onu benden uzaklara götürüyor, öyleyse olsa olsa onun arkasından koşarak soluğumu tüketirim ama onu yakalayabileceğimi, onunla bir noktada birleşebileceğimi ummamalıyım.”
“Öteki için yazmadığını bilmek, yazacağım bu şeylerin hiçbir zaman beni sevdiğime sevdirtmeyeceğini bilmek, yazının hiçbir eksikliği karşılamadığını, hiçbir şeyi yüceltmediğini, tam da senin olmadığın yerde olduğunu bilmek — yazının başlangıcı budur.”
“ “Yürek çarpıntısıyla beğenilen ne var ki...” diye okudun, yazdığın bir şeyden - ben de,işte, aramamız gereken hep bu, diye düşündüm - ama o yürek çarpıntısı gidip de bulunabilecek bir şey değil ki...”
Sayfa 145Kitabı okudu
“Ve tabii, ‘yürümek’— bu konuda kafamı nasıl bozmuş olduğumu biliyorsun: yürüme — birlikte yürüme...
— Daha ulu bir şey bilmiyorum. — Sevişmek bile, bütün yakınlığı, yüceliğiyle, güzelliğiyle; ama, patlayan ve sönen tutkusuyla, heyecanıyla, doyumuyla, birlikte yürümekten yüce değil — hele, bir de, birlikte gidilecek bir yer (bir amaç, bir erek) varsa...”
Sayfa 55Kitabı okudu
