“İnsanın dili şikayete alıştı mı bir kere, ruhu daralmaya, gönlü sıkılmaya başlar. Ama içini ferah tutarsan, şikayetlenmeyi bırakırsan, Şükretmenin, olumlu düşünmenin bir yolunu bulursan, Gönül evin de bir o kadar genişler.”
“Hani bir evre vardır ya, toparlanmaya çalıştıkça diğer taraftan dökülür, sıkı sıkıya tuttuğun şey elinde tuz buz olur, kırıklarını birleştireyim dersin daha çok dağılır. Tam olarak oradayım.”