Ezgi Özşimşek
@ezgiozsimsek
21 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kişiyi affettiğinizi nasıl anlarsınız?
O kişiyi gördüğünüz zaman artık duygusal reaksiyon göstermediğinizde. O kişinin ismini duyduğunuzda duygusal tepki vermediğinizde. Birisi yaralı yerinize dokunduğunda acı hissetmediğinizde. Çünkü artık yara iyileşmiştir. İşte o zaman gerçekten affetmiş olduğunuzu bilirsiniz.
Sayfa 106Kitabı okuyor
‘ Gerçek adalet her hatanın bedelini bir kez ödetir. Bir hatanın bedelini kaç kez öderiz. Yanıt binlerce kezdir. İnsan dünyada aynı hatanın bedelini binlerce kez ödeyen tek hayvandır. Diğer hayvanlar yanlışlarının cezasını bir kez çeker. Ama biz. Bizim çok güçlü belleğimiz var. Bir hata yaparız, kendimizi yargılarız, kendimizi suçlu buluruz, kendimize ceza veririz. Eğer adalet varsa bu yeterlidir. Hatayı bir daha yapmayız. Oysa hatayı her hatırlayışımızda kendimizi yeniden yargılarız yeniden suçlu buluruz, her hatırlayışımızda tekrar ve tekrar, tekrar ve tekrar cezalandırırız.’
Sayfa 31Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
“Her hareketimizden önce bütün sonuçlarını tahmin etmeye çalışsak, bunları ciddi olarak düşünsek, önce kesin sonuçları, sonra olası sonuçları, sonra rastlantısal sonuçları, daha sonra hayali sonuçları düşünmeye kalksak, kımıldayamayız bile, tek bir adım atamayız.”
Sayfa 86
“ Onların varlıklarında bir benzerlik, bütün duygularında göze çarpan bir aynılık vardı. Bu ise ruhlarının kendiliğinden, ezeli bir tanışıklığı demek değil miydi?”
Sayfa 9
“Astrologlar gezegenleri, din adamları kaderi, edebiyatçılar romantizmi, pragmatikler koşulları, depresifler can sıkıntısını.. herkes bir şeyleri sorumlu tutar bir başkasına karşı hissettikleri sevgiden ama sorumlusu ya da nedeni ne olursa olsun, bedenimiz tarafından üretilmiş en muhteşem kimyasallardan biridir sevgi. Varoluşun sırrıdır.”
Sayfa 576
“Aşk insanoğlunun en büyük sırrı…
Binlerce yıldır sorulan en ortak soru…
Herkesin kalbini açabilen tek anahtar…
Eksiklik duygusunun tek çaresi…
Tamamlanmanın tek yolu…”
“ gülümsüyordu ve bir ömür geçerdi o gülüşün tazeliğinde, bir yaşam dolusu mutluluk vardı o bedenin şefkatinde.”
“ duygularımız yüzünden yargılana yargılana saklanmayı öğreniyor ve belki de sürekli herkesten sakladığımız duygularımızı bir zaman sonra artık hissedemiyor, ruhumuzun rengini, varlığımızın neşesini feda ediyorduk yargılanmamaya. Siyah beyaz oluyorduk. Soluyorduk.”
Sayfa 511
“ onu izlemek bedene neden vermek gibiydi; bir sonraki günde de var olma, yaşama, mutlu olma nedeniydi.”
“ Aynı cinsten olmayan kuşlar nasılsa birlikte uçamayacak. Sen kime layıksan o gelecek, yanında seninle seyir alacak. Herkes kendisi gibi olanı bulacak.”
“Aşkın fırsatlarının değeri bilinmediğinde, kalpte öyle bir delik açılırdı ki o fırsatı değerlendirememiş olmanın ıstırabı hayata yayılır, geri kalan her şeyi zamanla anlamsızlaştırırdı. Anlamsızlık içinde geçen bir hayata dönüşürdü, aşkı kaçırmış ya da feda etmişler için yaşam. Çünkü insanın canı her zaman yarasındaydı ve aşk eğer yaraya dönüşmüşse en büyük yaraydı.”
Sayfa 502
…hem de fütursuzca, sorgusuzca, nedensizce, kalbinin en derinlerinden aniden gelircesine, en büyük fırtınaları beraberinde getirircesine ve yokluğunda ölürcesine aşıktı.
Sayfa 449