Gece kulluk ederken hayallerime, yokluğunla sevişiyorum.
Zamanı durduruyor bakışların, yüreğinde tutuşup gözbebeklerinde eriyorum.
Zifiri karanlık anlıyor kalbimin kıyamet alametini.
Yıldızlar yağıyor üzerimize, radyoda bizim için çalan bir şarkı,
Kalbimde soytarı hüzün, içimde siyah beyaz bir gökkuşağı
Sen istanbul gibisin, yakıyorsun her
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, Bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak
Nasıl bir çağdır bilmem faili meçhul...
Nasıl bir insanlıktır bilmem ahlaktan yoksun..
Nasıl bir yalnızlık bilmem yalnızlığın yurdunda çığlık...
Ahhh! Bu iyi niyetlerimiz bizi bu hale getirdi...hep
Gam dolu bir yürek
Vicdan azaplı her bir zerre...
Yüzümüz mahçup ve pişmanlık aynası..
Dil sükutta bir boğaz düğümü...
Bilmem ne yapmalı hangi kapıda afffı yalvarmalı ,
Sanki bu yük bana ağır geldi
Yetiş yetiş eyy sevgili
Yük boynumu büktü
Vicdan ve gam gönlümü kapladı..
Zehir mi içtim ne
Dilim çürüyor sükutun dalında
Bana yapılsa gamlanmam
Kendime gamsızım
Lakin dostlarıma, muhabbetdaşlarıma
Dokundu mu söz
İrkilen ben olurum...
Kahrolurum, eririm biterim dahası
Savrulnak isterim ,
Yerin dibine gömlesice benliğim!
Hayır hayır suç sende değil!
Asıl suç bende ve de içimde... en derinde acı acı haykırışlar sarayı , pişmanlıklar ülkesi..
Aynaya hiç bakmadan hep birbirimizi kırmışız
Kanlı ellerimizde faili meçhul bir ayrılık
Göz göze hiç gelmeden hep başka birine bakmışız
Yorgun bedenlerimizde faili meçhul bir yalnızlık
Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, Bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.
Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak
eğilip bükülmüş gecelerde
ay yüzlü yakamozları ilikledim ,yalnızlık denilen illete
faili meçhul
kalplerin buzunda üşüdü betimlemelerim
ne ummuştunuz ki
güneşin doğmadığı kelimelerden ,
gün çiçekleri mi gülümseyecekti mısralara
kaybolmuş bir yoksunluk benim ki
beyazın içindeki benek karaya isyan
ihanet vurdukça dingin sularıma
ölür cümlelerin batık dizeleri
bundan ötürü
iklimsiz akşamların
isimsiz şiiriyim çok vakittir ....