Düşünüyordum: Gidersem istikbalimi kaybedecektim, fakat durursam aklımı... Yalnız kaldığım günlerde benim yegâne dostum olan aklımı... Her şeyden fazla sevip beğendiğim akılcağızımı!
Sayfa 121
Düşünün efendim, bu kadar alıştıktan, onu bu kadar tanıdıktan, kendime bu kadar yakın bulduktan sonra ondan nasıl ayrılabilirdim?"
"Onu nasıl sevdiğimi anlattım: ‘Bana kolunun yerine kalbini veriyorsun’, dedim ‘bir kalp bir koldan daha mı az değerlidir?’"
..
"Düşünüyordum: Gidersem istikbalimi kaybedecektim,fakat durursam aklımı… Yalnız kaldığım günlerde benim yegane dostum olan aklımı…"
Fakat dostum, çırpınmak bir işe yaramıyor, içimdeki bu hislerin ağırlığı beni yıkıyor.
Dostum güneşe bak, toprağa bak, suya bak, buluta bak; fakat arkana bakma!
