Əvvəl nə gözəl idik,nəşəli,gülən üzlər,tez sevinən,həyəcanlanan,yeri gələndə səbirli,yeri gələndə səbirsiz olan,tələsməyən,...yaşayan insanlar idik.
Zaman keçdikcə qayğılar yaranır,gülən üzlər hüzün içərisində gülümsəməyə çalışar,hər şeyə rəğmən sağlam qalmağa çalışarsan,düşməmək üçün bir yerdən tutarsan hər dəfə.Kim nə deyirsə desin, "insan belə olmalıdır,elə olmalıdır çətinlikdə də" deyə bir qanun yoxdur.Həyat tərzi hər şeyi dəyişdirir,müəyyən edir.Tək dəyişməyən yaxşı və ya pis insan olmaqdır.Əslində gülümsəyərsən,digər yanında reallıqlar vardır.İçinə geri dönəcəyin,yoluna qoymalı olduğun böyük işlər. Hər birimizə uğurlar,kitab sevərlər."İnsanlara bağlanmayın,onlar gedər.Kitablara bağlanın,kitablar çıxıb getməzlər" demişdi yazar.