Romandan daha fazlası
3 gün önce başlamış olduğum kitabı şuan bitirdim nereden başlanmalı bilmiyorum ama başlayalım bir yerden . Kitabı okurken sanki içindeydim, sahneler gözümün önünde canlanıyordu her satırını hissettim özellikle mektupları okurken çok duygulandım Celil hikmetin Zehra ya yazdığı o Mektup , hitab şekli : Ruhumun Ruhu , Nurumun Nuru Zehra hanıma yazmasıı… söyleyecek cümle bulamıyorum aralarında çok fazla şey olmadığı halde ben ikisini çok sevdim çok etkilendim daha farklı geldi Celil hikmetin sevmesini sevdim keşke sonları böyle olmasaydı. Herkesten bahsetmeyeceğim . Ah Setterhan ne çektin sen öyle :| uzatmıcam ama bunu söylemem lazım
Bu Hikayenin sonu böyle olamaz yaa olmamalıydı hayal kırıklığı… bir kaç sayfa daha olsaydı Zehra’yı ve Setterhanı ,sonrasında ne olduğunu okuyabilecğimiz (nolurdu yani)
Üzüldüm :(
Bunun gerçek hikaye olduğunu öğrenince daha çok …
İsmail… ve onun gibi nice meçhul olmuş askerler…
Hepinizin mekanı Cennet olsun
Bu arada yan karakterler kurguymuş galiba
İsmail hariç. şuan bunun için de üzüldüm Celil hikmet gerçekte vaar , olmalıda yokluğuna kabullenemiyorum
