"Herkesin gecesi kendine bilmecedir, bazı sabahlar geceden daha karanlıktır bilemezsin"
Yıllardır ayağı kırılan atlar besliyorum aklımın ahırlarında.
Tekrar koşmayacaklarını biliyorum. Bunu kimsenin anlamasını da beklemiyorum…
Umut böyle bir şey.
Bugün bütün diller bir dakika sana sustu.
Her kapının her yola açılmadığını biliyordum, anahtarım var sandım… Her şey uyusun, yaralar dahil.
Aşk, yenileceğini bilerek savaşmaktır.
Herkesin gecesi kendine bilmecedir, bazı sabahlar geceden daha karanlıktır bilmezsin.
Fırtınanın hükmü dininceye kadardır ama yıktıkları, savurdukları unutulmaz.
İnsan kendini tanımadan başkasını tanımaya çalışınca düşürüyor kimliğini.
Kırıldıkça anlar insan: Herkesin mavisi farklı, siyahı tereddüttür…
Ve hayat: Benzemez kimse sana dediklerimizin herkesleştiğini gördüğümüz o kırılma anlarının toplamıydı.
Şelalelerce cümle kurdum
Küçük bir su birikintisi edemedim,
Çok maske tanıdım çok maske de beni…
İnsan yediği kazıklardan sonrasıdır.
Seni tanıyorum ve bu beni katilim yapıyor
Şarkılar anlam kazandığında boş bir filmin dolu sinema salonu olurum... Garip olurum. Şarkılar anlam kazandığında korkarım ellerimden, kafamdan, ayaklarımdan.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bu gece atlara biraz kovboy pişirmeli
Yarım kalacak bir filmde oynuyorum, her şey beyazı saklayacak kadar siyah.
...
Başları öne eğik cümleleri evlat edindim, imzasız mektup gibi gönderildim bu kaygıya, ne söylesem az, ne sussam duygu israfı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Beyefendiye Kapıya Kadar Eşlik Edin
Sahile vurmak istersin boş herhangi bir şey gibi bir yerlere giden gemiden denize atılmış. İşe yaramaz etiketi tene dikilir etraf terzihanesinde. Konuşmanın gereği yoktur bazen, susmak atına atlayıp dörtnala uzaklaşmaktır. Hayat bir huzur sanatıydı benim başaramadığım ve yine hayat çabalamadan ibaret olmamalıydı benim yine başaramadığım.
Sayfa 10Kitabı okudu
Ağrı Kesiciler ve Burnumdaki Hastane Kokusu Kardeşimdir
Bir kendimle konuşma seansında fark ettim dilsizliğimi. Kırk senedir bir şeyleri sanıyormuşum... Konuştuğumu, sevdiğimi, sevildiğimi, yaşadığımı...
...
Bir hatayı düzeltmeye tenezzül etmeyen, insandan kaçan bir hayvan gibi yaşıyorum. Bir kendimle konuşma seansında hiç fark etmedim kendimi. Ben beni gömeli çok olmuş.
Sayfa 9Kitabı okudu