Dağdağan Türküsü
Sistem dışına itilmiş, çaresiz bir genç...
O, güçlü olmayı haklı olmaya yeğleyen bir tarihin asimliasyonuna maruz kaldı. Genç dimağı, her gün biraz daha etkisi altına alan Neo-Liberalizm yeryüzünü bir ahtapot gibi sararken, Davut, son nefesine kadar direnmeyi sürdürüyor. 21. Asrın ilk çeyreğinde kendini fazlasıyla hissettiren "Diplomatik Bireysel İstemsizlik", gelenek ile moderniteyi, köylü kadın ile neo-liberal kadını karşı-karşıya getiriyor; kişilikler farklı bir kimliğe bürünürken zayıflıyor... Hatalarıyla yüzleşmekten korku duyan insanlar için kurulan her iletişim, geçmişle yüzleşme fırsatına dönüşüyor ve anın sorgusu, geleceğin kurgusunu engelliyor.
Tut elimden kaldır düştüğüm yerden
İrfanımı düş eyle kemlik etmeden
Muradım muradındır
Dağdağana dağdağana
Tuttum elini kaldırdım yerden
Düşledim irfanın muradımdır
Kemlik de n'ola yüreğim paktır
Dağdağana dağdağana
Hatun Kişi Niyetine
(Haziran ayı öykü etkinliği)
Bir yakınınızın cenazesinde hayal edin kendinizi (Allah gecinden versin). Namaz kılınmış, cenaze defnedilmiş. Gözde yaş, gönülde hüzün, elde mevtanın hayrına dağıtılan kıymalı kır pidesi. İşte o kıymalı kır pidesi; ölenle ölünmediğini, hayatın her şeye rağmen devam ettiğini simgeliyor. Kıymalı pide deyip
#01:54#
Çok Uzak Diyarlarda Öldürdüğüm Aşığa,
Her şey bir rüya gibi, bir masal gibi başlamıştı. Çokta güzel gidiyordu belki mutluluğa doğru. Günlerden bir gün, ayrılığın, bizim de kapımızı çalacağını nerden bilebilirdik. Gerçi sen her zaman bunların olacağını söylerdin ve ben de sana bunları söylediğin için her zaman kızardım. Çünkü bunların olma
Lütfen,sabırla sonuna kadar okuyun!
İstanbul'da yaşıyorum ben.
Sabırsızlığın,hoşgörüsüzlüğün,terbiyesizliğin,nezaketsizliğin ve anlayışsızlığın vücut bulduğu insanların en çok işgal ettiği,"Avrupa Kültür Başkenti"seçilen İstanbul'da.Uygulamaya İstanbul'dan katılanlar varsa,ne demek istediğimi gayet iyi anlayacaklar:
Metrodayım.Kendini bilmez bir kadın;tekme tokat,el kadar
"Şükür" yazımı yazma anıım
Arkadaşlar "şükür" yazım için bir kaç şükretmek mutlu etmez! Gibi yorumları okudum. Benim demek istediğim şuydu: Daha iyisini düşünerek daha kötü olmak yerine daha kötüsünün de olabileceğini düşünerek daha iyi olmanın yöntemi "şükür"dür. Ki zaten neye üzülüp üstünde fazlasıyla durursanız mıknatıs gibi üzüntüleri kendine çeker. Genelde İmtihandır sizi üzen ve sizin takmadığınız konu olduğunu gorünce sizden gider. Bunu da belirteyim: Ben çok acı çektim hatta intihara bile kalkıştım, çok yıprandım. Tahmin edilemiyecek kadar acı çektim ve bir gün beni üzecek ufak bir olayla karşılaştım ama önceden karşılaştığım daha büyük üzüntü verecek hatta yıkacak olayları düşünüp "şükür" dedim ve üzüleceğim bir olaya tebessüm ettim ve ardından gitti. Haklı yere isyan ettiğim zamanlarda üzüntü mıknatıs gibi üzüntüyü çekiyordu şükretmeye başladığımdan beri üzüntü pek bana uğradığı yok arada bir gelir eskisi gibi üzülen biri miyim de bende kalsın diye o kadar. Kim ne derse desin! İster imtihan olsun ister olmasın şükretmek mutlu eder.
(Esra Taze)
Esra Taze
@esraataze
·2yıl
ÇIĞLIKLARIN YAZDIRDIĞI MUTLULUĞA GÖTÜREN AKLIMIZDAN ÇIKARMAMAMIZ GEREKEN BİR HAYAT FELSEFESİ:
Çok mutlu olmanın sırrını keşfettim. Geçip giden, ardında ise tek bir kelime bırakan çığlıklarıma borçluyum keşfetmemi,
Mutluluğun sırrını öğretip gitti. Bıraktığı tek bir kelime yetti.
Ne mi o kelime?
‘Şükür’ Nasıl mı?
Ne kadar kötü durumdaysanız ne kadar zor dönemden geçiyorsanız, ne kadar artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diyor
ya da mutluluğu sadece hedeflerinize vardığınızda mutlu olurum diye kendinize şart koşmuş olursanız olun ya şuan daha kötü durumda olsaydınız hatta bir telefonla yıkılsanız. O an şimdiki halinize şükretmez miydiniz? Acı büyütür küçük mutluluklarla da güldürmeyi öğretir. Acıyı tadana acı olmayan her yer tatlıdır acı şükretmeyi öğretir. Her şeyden şikâyetçi olup mutsuz olmayı değil! Zaten mutlu musunuz şükür diyerek mutluluğunuza mutluluk katın.
🍓
Esra Taze