Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Feride Nur Ünal

Feride Nur Ünal
@ferideunall
üü psikoloji
30 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi, kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş insanlardır. Güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar; onlar oluşurlar. Ross-Elisabeth Kübler
Reklam
Bir bilgeye sormuşlar. “‘Senden hoşlanıyorum’ ile ‘Seni seviyorum’ arasındaki fark nedir” diye. Bilge düşünmüş ve şöyle cevap vermiş. “Bir çiçekten hoşlanırsan onu koparırsın ama bir çiçeği seversen, onu her gün sularsın. Bunu anlayan kişi yaşamı da anlar.”
Seni tanımlayan iki şey var şu hayatta. Elinde hiçbir şey yokken gösterdiğin sabır, elinin altında her şey varken sergilediğin tavır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben, kendi yolumda ilerliyorum. Akıntıya karşı yüzüyorum. Sonsuza kadar gücün kendisiyle savaşacağım. Kartal, yalnız uçar. -Michael Amott
Yaşadıkları sırasında hissettiği sadece acı değildi. Acının içinde kaybolduğu sırada yıllardır aradığı aşkını bulmuştu. Demek ki bulmak için kaybolmak gerekiyordu.
Reklam
Sorun neydi biliyor musun? İnsanların tüm geçmişi, sadece senin hatırladıklarından ibaretti.
Çünkü ümit böyle bir şeydi. Siz onu ne kadar öldürmek isteseniz de o asla ölmezdi. Tam “bu sefer kesin öldü” dediğiniz noktada bile hafif hafif nefes alışverişini görürdünüz.
Perişan bir haldeydim, fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı.
“Özgür olmayan bir beyin ile sadece bildiklerinizi tekrar edersiniz. Keşfetmek istiyorsanız, uçmanız şart.”
Reklam
Tam şu anda hayatın en üzücü tarafı, bilimin bilgi biriktirme hızının, toplumun bilgelik edinme hızından daha fazla olmasıdır. -Isaac Asimov
Ruhsal sıkıntıların kaynağında, anlamsız insanlarla anlamlı ilişkiler yaşama isteği ve çabası yatar. -Viktor Emil Frankl
-Biliyor musun insanları öldürüyorum Portuga. -Bunu nasıl yapıyorsun Zeze? -Onları unutarak. Şeker portakalı-Jose Mauro de Vasconcelos
Öyle bir sarılıştı ki bu, bir sevgilinin, bir çocuğun ya da bir annenin sarılmasının vereceği her hissi hissettiriyordu adama.
Bir insanın sevdiği bir insanı toprağın altına koyma fikri hiçbir nöronuna sığdıramadığı bir gerçekti. İnsanların çoğu bu duruma sıradan bir gelenek gibi yaklaşsa da bunun ne demek olduğunu sevdiğini kaybeden biri bilebilirdi ancak. Yıllarını geçirdiği, bakmaya kıyamadığı onun için her şeyden vazgeçebileceği birini gömerken kendisinden bir parçayı da sevdiğiyle beraber toprağın altına bırakıyordu insan. Artık hayatının geri kalanını eksik bir insan olarak yaşamak zorundaydı.
114 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.