"Sevdiğin birini uyumuş mu uyanık mı diye değil de, uyumuş mu ölmüş mü diye kontrol etmenin tarifi yoktu. Yüzünü uzattığı kadının ılık nefesi, cılız bir rüzgâr gibi yanağına değince yine tarif edemediği bir mutlulukla yaşamına geri döndü."
Sayfa 79Kitabı okudu
Ayrılık farkındalığı
Her şeyini bir ilişkiye bağladığında yaşama isteğini de o ilişkiden almaya çalışıyorsun.
Belki de yaşadığım ilişkiyi hayatımın amacı haline getirdiğim yerde yanlış yaptım. Kimseyi tam anlamıyla kontrol edemiyorsun, kendinden başka...
Sayfa 110Kitabı okudu
İnsanoğlu her şeyin sırrını bulduğunu düşünmüştü ama bundan daha büyük yanılamazdı ve belki de zamanın bir illüzyon olduğunu anlamak için sadece biraz zamana ihtiyacı vardı.
Sayfa 157Kitabı okudu
Araftayım!...
İki bilinmezlik arası bir diyardayım.
Yusuf'un terk ettiği kuyuda, Züleyha'nın utancındayım.
Ben İsrail'i üflediği yankıdayım.
-Mevlana Celaleddin Rumi
Sayfa 175Kitabı okudu
Zamanla değişmiyoruz belki de zamanla daha fazla kendimiz oluyoruz sadece.
Sayfa 111Kitabı okudu
Duasız üşürdü yürekler. Bir dua edeni olmalıydı insanın bir de dua ettiği. Bilemezdik hangi kırık gönlün duasıydı karanlıkları aydınlatan, umulmadık kapıları açan. Nasıl güzel diyordu derviş: "Bilemezsin kimin için ettiğin duadır, seni böyle ayakta tutan."
Sayfa 71Kitabı okudu
Kül Olmak.
Ateşin önünde üç kelebek vardı. Birincisi ateşe yaklaştı ve "Ben aşkı bilirim..." dedi. İkincisi ateşe kanadını değdirdi ve "Ben aşkın nasıl yaktığını bilirim..." dedi. Üçüncüsü kendini ateşe attı ve kül oldu. Aşkın ne olduğunu ondan başkası bilmiyordu.
Sayfa 71Kitabı okudu
Aşk eşittir sevgili değil, iki kişilik de değil, çok kişilikti. Bütün dünyayı düşman belleyip Leyla'yı sevmek değil, Leyla'da bütün insanlığı sevmekti.
Sayfa 67Kitabı okudu
Ruhunla süpür sevgilinin kapısının önünü. Ancak o zaman aşkı bulursun.
Sayfa 67Kitabı okudu
Trafik kazasında bacağını kaybeden bir adama, on yıl sonra sormuşlar. "Şimdi bir mucize olsa ve yaratıcı sana kaybettiğin bacağını geri verse ne güzel olur değil mi?" Adam hiç düşünmeden yanıt vermiş. "On yılda yaşadıklarımı ve kaybımın bana ögreticeklerini de geri alacaksa, teşekkür ederim ve derim ki: Allahım bacağım senin olsun."
Sayfa 66Kitabı okudu
Rabb'imi kalbimin gözüyle gördüm. Dedim ki: Kimsin sen? Cevap verdi: Sen.
-Hallacı Mansur
Sayfa 65Kitabı okudu
İnsan küçükken büyük değişimlere çabuk alışır ama alıştıklarının acısı en çok yetişkin hayatını esir alırdı.
Sayfa 32Kitabı okudu
Koşulsuz sevilmeye ara vermek zorunda bırakılmış tüm çocuklar, kendisine iyi davranan yetişkinlerin hepsini koşulsuz severdi.
Sayfa 31Kitabı okudu
Sayılabilir bir ömür dahilinde sayısız gibi gelen onca an yaşarken, bazen tek bir an esir ederdi insanı kendine.
Sayfa 21Kitabı okudu