"Ama bir şehirde kollarınızı salladığınızda mutlaka onun bir parçası olan bir şeye ya da orda yaşayanlara temas edersiniz.Hepimiz sağa sola sallanırız.Onun sınırlarına, kendi sınırlarımıza çarparız. Şehir bizi çevreler veiçimize sızar. Biz mi ona dokunuruz, yoksa o mudur bize dokunan ? "
Sayfa 107 - Nebula YayıneviKitabı okudu
Vazgeçmesi zor bir alışkanlık. Neden yürüyorum? Yürüyorum, çünkü hoşuma gidiyor. Kaldırımda gölgem, bir adım önden bana eşlik ederken yürümenin ritmini seviyorum. Dilediğim zaman durabilmeyi, defterime not alabilmeyi, gelen bir e-postayı okumayı ya da telefonumda mesaj yazmak için bir binanın duvarına sırtımı yaslayabilmeyi ve tüm bunları yaparken dünyanın bir anlığına donuvermesini seviyorum.
Sayfa 33Kitabı yarım bıraktı
“Sokakta “kendimiz olmak”tan çıkarız artık; onun yerine “şehir manzarasının işlevleri” haline geliriz.”
Sayfa 109 - Nebula YayıneviKitabı okudu
“hayata bakışın ve yaklaşımın öyle katlanılmaz ve yanlış ki herkesin iyiliği için bunu değiştirmelisin.”
Sayfa 77 - Nebula YayıneviKitabı okudu
En hayranlık uyandırıcı şey, aynı zamanda en acı verici şey olabilir.
Sayfa 85Kitabı yarım bıraktı
Geçmişte kalan şehrin izleri, bir şekilde, eskiden olduğumuz kişiden kalan izler de olabiliyor.
Onlara orada burada rastlıyor ve ve bu izleri fetişleştiriyoruz.
Sayfa 121 - Nebula YayıneviKitabı okudu