"Bir akşam babamın kütüphanesinde kitap okurken,bir prensese delice aşık olmuş,genç ve yakışıklı şövalyenin hikayesine rastladım.Prensesde şövalyeyi seviyor ama prensin sevgisinin pek farkında değilmiş gibi görünüyor ve şövalye ,aralarında gelişen arkadaşlığa rağmen ,kadının ürkütücü samimiyetinden ötürü öylesine aciz ve suskun bir hale geliyorki ,sevgisinden kesinlikle söz açamıyor.Bir gün kadına birdenbire soruveriyor:" SÖYLEMEK Mİ DAHA İYİ,ÖLMEK Mİ?"
"Normalde, şöyle bir bakış atar ve sonra gözlerimi kaçırırdım -gözlerimi kaçırırdım çünkü onun gözlerinin güzel, berrak gölünde davet edilmeden yüzmek istemiyordum..."