Şunu unutmayın ki, günahtan sakınıp hiçbir iş görmeden sırtüstü yatanlar ermiş olamaz… Ödleklik günahtan esirgemez insanı… Ve hayatın anlamını bulmak isteyen, günahtan korkmaz… Tanrı onun hatalarını bağışlayacaktır… İnsan oğlunu, hayatı düzene koymakla görevlendirdi Tanrı… Ama bizlere sınırlı bir zeka ihsan eyledi; dolayısıyla da hesap sorarken fazla sert davranmayacaktır! Çünkü O, esirgeyen ve bağışlayandır…
Sayfa 342 - Elips KitapKitabı okudu
Çoğu insanın hatası, kendisini olduğundan daha değerli görmesinden kaynaklanmaktadır… Oysa unutmayalım ki insan varlığından pek de çok şey istenmiyor aslında: gücüne uygun bir iş seçsin ve işini elinden geldiğince iyi yapsın deniyor… Yaptığını sevmek gerekir aslında; insan çabalarının en adisi bile ancak o zaman yücelir ve bir eser niteliği kazanır… Seve isteye yapılan bir iskemle, daima iyi, güzel ve sağlam bir iskemle olacaktır. Bu, her şey için böyledir.
Sayfa 300 - Elips KitapKitabı okudu
Gel de ruhumu sükûna kavuştur Allah’ım! Ruhum ki umutsuz acılar içinde…
Sayfa 273 - Elips KitapKitabı okudu
Foma Danilov, basit halk tipinin en yalın, en gösterişsiz örneklerinden biriydi belki. Belki de bir zamanlar gezip eğlenmeye, içmeye hayır dememişti; Tanrıyı her zaman anmasına rağmen dinine pek bağlı biri de olmayabilirdi. İşte, birden kalkıp dinini değiştirmesini emrediyorlar,
Kendisini neyin beklediğini bildiği halde, zalimlerin şaşkın bakışları arasında, bu sıradan Rus korkunç işkencelerle ölümü seçiyor.
Sayfa 653 - 654 Yapı Kredi Yayınları
Daima ulaşılmaz bir şeylere gönül vererek yaşamak gerekir, anlıyor musun! İnsanoğlu, yukarı tırmanmak istedikçe, yükselmek için çırpındıkça büyür…
Sayfa 256 - Elips KitapKitabı okudu
Biz, hayatın arka avlusundan gelmiş olan fakirler, en ön sıraya geçebilmek için öğrenmek, durmadan öğrenmek zorundayız!
Sayfa 253 - Elips KitapKitabı okudu
Mutluluk dediğin öyle çabucak ele geçmez evladım… Ormanda mantar arar gibi, el yordamıyla, iki büklüm sürünerek aramak gerekir mutluluğu… Ve bulduktan sonra da, zehirli olup olmadığına dikkat etmek gerekir.
Sayfa 230 - Elips KitapKitabı okudu
Kendi sorumluluğunu yüklenemeyen, kendi kendine sahip çıkamayan bir adam, kendinden korkusu olan bir adam demektir ve ciğeri beş para etmez biridir!..
Sayfa 211 - Elips KitapKitabı okudu
Sınırsız bir düşünce hürriyeti verdiler insanlara ama en ufak bir eylemde bulunmalarına müsaade etmediler. Ve işte bunun için yaşamıyor insanlar, çürüyüp kokuşuyorlar sadece…
Sayfa 200 - Elips KitapKitabı okudu
Midesinin boyunduruğu altına giren insan, ahmak ve dönektir! Midesinin, yani bel aşağısının…
Sayfa 197 - Elips KitapKitabı okudu
İnsan daima kendi kendisiyle uygunluk halinde bulunmalıdır…
Sayfa 179 - Elips KitapKitabı okudu
Yarın ne yapacağını bilmeyen insan mutsuz demektir.
Sayfa 172 - Elips KitapKitabı okudu
“Hayat kötüdür!” diyorsunuz. Durmadan hayattan şikayet etmek de nesi? Nedir hayat? İnsanın kendisidir, insansız hiçbir hayat olamaz… Ama siz her şeyde bir canavarlık görmek istiyorsunuz. Rahatlatmak için, kendinizi haklı çıkartmak için… Bile isteye uyuyorsunuz yani, bir takım hayallere dalıyor sonra da inliyorsunuz, “ah şu hayat, ah bu hayat ne kadar kötü!..“ diye. Oysa bizzat siz değil misiniz o hayatı kuran? Ve şikayetlerinizin arkasına saklanıp karşınızdakileri atıyorsunuz şaşkınlığın ortasına…
Sayfa 149 - Elips KitapKitabı okudu
Çok yaşamış bir insan için öyle anlar vardır ki, yüreğine bir göz atınca, orada uzun zamandır unutulmuş kalmış bir şeyi, birdenbire yeni baştan keşfeder… Yüreğin derinliklerinde yıllar boyunca gömülü kalmıştır o şey… Ama ilk gençliğin tadına doyulmaz kokusunu yitirmiştir… Ve belleğin kolları o gizli şeye ulaşır ulaşmaz, şafakların taptaze canlandırıcı soluğu sarıverir tüm varlığınız…
Sayfa 144 - Elips KitapKitabı okudu
Herkes kendisi için her şeyin en iyisini ister daima… Ama “en iyi“ dediğimiz şey nedir? Ötekilerden daha ileri gitmek, onlardan üstün olmak değil mi?.. Nitekim herkes hayatta en iyi yeri kapmak için çırpınır… Şu ya da bu şekilde… Ama herkes, ötekiler uzaktan bakınca kule gibi kendisini görsünler ister. İnsan bunun için yaratılmıştır evladım: Yükselmek için. Job’un kitabında bile derki: “İnsan ızdıraptan doğar, kıvılcımlar gibi gökyüzüne doğru uzanmak için.“ sokakta oyun oynayan çocuklara bak, hepsi de birbirini aşmak için çabalamıyor mu? Ve her oyunun kendine özgü bir en yüksek noktası vardır; o oyunu ilginç kılan da budur zaten…
Sayfa 133 - Elips KitapKitabı okudu