"İnsan türünün kader sorusu,kültürünün gelişmesinin,insanların bir arada yaşamalarından kaynaklanan saldırganlık ve kendini imha etme dürtüsüne hâkim olmasının mümkün olup olamayacağı ve olursa ,bunun ne ölçülerde mümkün olacağı sorusuymuş gibi geliyor bana. Bu bağlamda belki de tam da içinde bulunduğumuz dönem özel bir ilgiyi hak ediyor. İnsanlar şu noktada, doğa güçlerine hâkim olarak bu güçlerin yardımıyla birbirlerinin kökünü son insana kadar kazımakta hic de zorlanmayacak hale geldiler. Bunun farkındalar, günümüzdeki huzursuzluklarının,tedirginliklerinin,mutsuzluklarının,endişeli hallerinin hatırı sayılır bir kısmı buradan kaynaklanıyor."
Günümüzdeki uygarlıkta kendimizi hoşnut hissetmediğimiz kesin görünmekle birlikte, eski çağlarda yaşamış insanların kendilerini ne ölçüde daha mutlu hissetmiş oldukları ve bunda uygarlık koşullarının payının ne olduğu konusunda bir hükme varmak hayli zordur.
Sayfa 117Kitabı okudu
İnsan yaşamının amacının ne olduğu sorusu sayısız kere sorulmuştur; ancak şimdiye dek tatmin edici bir yanıt bulunamamıştır, belki de bulunması olası değildir...
Aşık olmanın zirve yaptığı durumlarda, ego ile nesne arasındaki sınır, neredeyse silinip ortadan kalkabiliyor. Aşık olan insan "ben" ile "sen" in bir olduklarını savunur ve duyularının sunduğu tüm kanıtlara karşın gerçekten de böyleymiş gibi davranmaya hazırdır.
Sayfa 7 - Oda Yayınları
Yazı, o an için orada bulunmayan bir insanın sesidir.
Sayfa 36 - Oda Yayınları
''Homo homini lupu'' (insan insanin kurdudur), hayatin ve tarihin bütün o deneyimlerinden sonra bu cümlenin doğruluğunu kim kabul etmeyebilir ki ?
Sayfa 53 - SaYKitabı okudu
''Orada,pembe ışığın içinde soluyan sevinsin.''
Sayfa 76Kitabı okudu
Zaten insanın mutlu olması da yaradılışın planları arasında yer almıyor.
Sayfa 19Kitabı okudu
Bizim mutluluk diye adlandırdığımız şey,dar anlamda en yüksek seviyede engellenmiş ve tabiatı gereği ancak geçici bir tecrübe olabilen gereksinimlerin(tercihen bir anda) tatmin edilmesinden başka bir şey değil.
Sayfa 19Kitabı okudu