Bir kitap okudu
224 syf.
·
Puan vermedi
Konu sana ne olduğu değil, buna nasıl tepki verdiğindir.
Okur Takip Önerileri
Çocuklarla veya evcil hayvanlarla oynayın, ya da bir spor takımına girin. Bu, sadece vücudunuzu güçlendirmekle kalmaz, aynı zamanda hem zihni uyandırır hem de kendinize duyduğunuz saygıyı artırır.
Okinawalılar, aşırı yiyerek hücresel oksidasyonu hızlandıran uzun sindirim süreciyle bedenlerini yormak yerine kapasitelerinin yüzde 80’ine geldiklerini hissettiklerinde yemeyi bırakırlar…
Bu deyişten alınacak ders karnımızın doymaya başladığını hissettiğimiz an yemeyi bırakmaktır.
Son
Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde.
Kâinatta mükemmel bir ahenk, hassas bir nizam var. Parçalar ve noktalar habire değişir. İsimler ve makamlar yenilenir. Ettiği her laf, verdiği her zarar insana geri gelir. Hâlbuki insan bunu bilmez; kendini zora koşmakta mahirdir. Başına gelenlerden hep başkasını sorumlu tutar. Ayrıntılar silinir ve sil baştan çizilir. Ama çember sabit kalır.
Sayfa 467Kitabı okudu
Aranızdaki bütün perdeleri tek tek kaldır ki, Tanrı’ya saf bir aşkla bağlanabilesin. Kuralların olsun ama kurallarını başkalarını dışlamak yahut yargılamak için kullanma. Bilhassa putlardan uzak dur, dost. Ve sakın kendi doğrularını putlaştırma! İnancın büyük olsun ama inancınla büyüklük taslama!
Tutkuyla, sebatla O’na yöneleceğim. Sadece bana verdiği şeyler için değil, benden esirgedikleri için de şükredeceğim. Çünkü yalnız O bilir benim için neyin hayırlı olduğunu.
Boş yere abdest almakla uğraşma, eğer kalbini temizlemeyi bilmiyorsan evvela.
“Düzenin bozulur, hayatımın altı üstüne gelir” diye endişe etme. Nereden bileceksin hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?
Sayfa 155Kitabı okudu
Akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar altında olur. Ne varsa harap bir kalpte var!
Kim olursak olalım, dünyanın hangi yerinde yaşarsak yaşayalım, tâ derinlerde bir yerde hepimiz bir eksiklik duygusu taşımaktayız. Sanki temel bir şeyimizi kaybetmişiz de geri alamamaktan korkuyoruz. Neyin eksik olduğunu bilenimiz ise hakikaten çok az.