En kötüsü de o düşüncenin, Ivan ilyiç harekete geçsin diye değil; yalnızca ona, gözünün içine içine dosdogru baksın,ona baksın ve hiçbir şey yapmayarak tarif edilemez şekilde ıstırap çeksin diye dikkatini üzerine çekiyor olmasıydı.
Bana hep bir karar almak için öfkenin geçmesini beklemek gerektiğini söylerdin. Gördüğün gibi bu mektubu yazarken öyle yapmıyorum. Çünkü canım istemiyor. Tavsiyelerin de sende kalsın. İyileri de dahil. Bazen insan hata yapmak ister.
Şu an pek formunuzda olmadığınızı biliyorum. Ama her şey geçecek, çok yakında daha iyi olacaksınız. Bu ruh haliniz için de geçerli. O yüzden güçlü olun, üzerinize düşeni yapın ve camlardan atlamamaya çalışın.
Fransız yazar o kadar uzun seneler boyunca öleceğini haber vermişti ki, artık ne dostları, ne eleştirmenleri, ne yayıncısı ne de okurları ona inanıyordu. Ama, onların güvensizlikleri ve şüpheciliklerine rağmen, Bay Proust sonunda öldü.