"Soğuk bir şaka gibi gelen ayrılığı gün geçtikçe yüreğime taş gibi oturuyor."
Doktor " Sonbaharda yapraklar yere düştüğünde, kız kardeşin de toprağa düşer." dedi şairce.
Ben de elime iğne iplik almışım, yere düşen yaprakları dallarına dikiyorum, kız kardeşim ölmesin diye...
Bir gün Aziz Nesin'e sormuştum. O aralar çok ölüm tehdidi alıyordu. "Korkuyorum musun Aziz Abi?" dedim. "Ben o duvarı aştım artık" dedi.
Kendimi bildim bileli iki şeyi çok sevdim : kadınları ve hayvanları.
Sayfa 31Kitabı okudu
Cahil adamdan tiyatrocu olmaz...
Taşradan gelip üne kavuşmuş ne kadar kıro varsa tümü delikanlıdır.
Sayfa 27Kitabı okudu
Baharın farkına ilk kez 1953'te vardım.İlk kez o zaman sahneye çıktım. Yine zaman çok fark etmiyor. Her sahneye çıkışım hala bahar benim için. Sahneye ayak bastığım an cemre düşer içime. Bu duygum nedeniyle derim ki, "Galiba ben sanatçıyım!"
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hatalarımla övünecek halim yok, ama bu yüzden de kendimi suçlayamam. O hataları yapmasaydım, bazı doğruları yaşayarak bulamayabilirdim.
Nerdesin
benim
kardan beyaz
pamuktan ak
sudan berak
çocukluğum?..
Yani bazı şeyleri yakarak,vurarak,kırarak yok edemiyorsunuz.Bunu bir anlayın...
Sayfa 112Kitabı okudu
Dert geldi mi art arda gelir...
Sayfa 129Kitabı okudu
Hatalarımla övünecek halim yok, ama bu yüzden de kendimi suçlayamam. O hataları yapmasaydım, bazı doğruları yaşayarak bulamayabilirdim. İyi mi yaptım, kötü mü yaptım, zaman onu bize söyler.
Sayfa 66 - Kırmızıkedi yayıneviKitabı okudu
Yaşam da bir oyun değil mi? Müjdat da kendi oyununu oynuyor işte.
Aziz Nesin
Sayfa 116Kitabı okudu
Dünya ne kadar tuhaf geliyor insana. Yaşamımız ne denli inişli çıkışlı.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bir gün Aziz Nesin’e sormuştum. O aralar çok ölüm tehdidi alıyordu. “Korkuyor musun Aziz Abi?” dedim. “Ben o duvarı aştım artık,” dedi. Ta ki Sivas Katliamı’na kadar. Sivas’ta Madımak Oteli’ni yobazlar yakmca ne kadar arkadaşımız varsa yanarak öldüler. Aziz Ağabey’i kurtaran itfa iyeci de merdivenden indirirken ana avrat sövü yordu ona. “O gün korktum,” dedi, “yanarak öl meyi hazmedemedim.” Ben de tıpkı Aziz Ağabe yim gibi korku duvarını aştım artık. Hastalık has talığı dışında bir takıntım kalmadı pek.
Sayfa 38 - Can YayınlarıKitabı okudu