Ben böyle deniz görmedim ne kadar seni düşündüm
Gittim ne kadar bilemezsiniz ne türlü karanlık
Sayfa 60Kitabı okuyor
İlk gökyüzü çekip gitti
Gökyüzü de hani İlhan Berk’in her şiirinde çarşılara, evlere indirdiği, hani mahpuslar oya gibi işleyip ellerine verdiği
hani bir sabah doğan çocuğun önüne koyduğu, bu ne diye annesine sorduğu hani hiç paraya baktığımız hani kadınların, çocukların gözlerinde daha bir sevdiğimiz…
İşte o gökyüzü Galata Kulesi’nin üstünden kalktı
Denizli gitti
Sayfa 39Kitabı okudu
Ne tuhaf şey şu gökyüzü
bir mendil gibi cebe sığacağını bilmezdik.
eskitiyorum eskitiyorum kalıyor ne kadar güzel olduğuN.
Sayfa 129 - Adam YayınlarıKitabı okudu
sen evleri görmedin, evlerdeki yalnızlığı nereden bileceksin?
Sayfa 104 - Adam YayınlarıKitabı okudu
ben dünyada bir senin yalnızlığına vardım.
Sayfa 94 - Adam YayınlarıKitabı okudu
görüyorum ne kadar büyük yalnızlığınız
Sayfa 93 - Adam YayınlarıKitabı okudu
ben şimdi bir şiirden geçenim çok eski
Sayfa 93 - Adam YayınlarıKitabı okudu
benim ey gök çılgın uzaklığın, hep ben.
Sayfa 90 - Adam YayınlarıKitabı okudu
denize bakan evler gibiydim seninle..
Sayfa 73 - Adam YayınlarıKitabı okudu
sen yoksun ya seninle binlerce yerim yok.
Sayfa 58 - Adam YayınlarıKitabı okudu
ruhum ipini kopardı
Sayfa 18 - Adam YayınlarıKitabı okudu
sanıldığı kadar üzgün değiliz dünyada..
Sayfa 9 - Adam YayınlarıKitabı okudu
"Anlam ancak imgeler unutulunca yakalanabilir.
İmgeler de ancak sözcükler unutulunca..."
Wang Bi (226-249)
Sayfa 119Kitabı okudu