Yunus Meşe/ GEÇ KALMIŞ BİR ŞAPKA öykü kitabı. Programda -sanırım yeni çıktığından dolayı- bulamadım. Alıntı burada. Bir oturuşta, severek okuyacağınız kısa öyküler.
KÜMES
Gitmek diye bir gerçek var hakimim. Kimileri buna tercih diyorlar. Bence cinayet. Gözlerimle gördüm. Babam gitti. Annem aynanın önünde kör makasla kınalı saçlarını hiç
Biliyor musun, çocukluğunu başkalarının eşyalarıyla yaşayanlar ömürlerinin kalanlarını da başkasına aitmiş gibi ödünç yaşıyorlar. Her an ellerinden alınacakmış korkusuyla.
Kırıldım, dedi sevgilisinin parmak uçlarından tutan kız. 'Kırgınlığı' buldum. En çok onu buldum. Avuç avuç aldım. Doldurdum bütün oyunlarımı. Her yer kırgınlık doluydu.
Bütün kelimeleri tüketmiş insanların duruşları vardı üzerlerinde. İki insanın birlikte söyleyeceği kelimeleri de kaderdendir. Kelimeler bittiğinde yolun sonuna gelinmiştir artık.