Kitap Marcus Aurelius'un Düşünceler kitabından bir alıntıyla başlıyor ve adını da bu alıntıda geçen "günübirlik hayatlar" dan alıyor.
Alıntı ise şöyle:
"Hepimizinki günübirlik hayatlar; hatırlayanın, hatırlanandan farkı yok. Hepsi geçici. Hem anılar hem de onların nesnesi. Her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. Bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın."
Bu alıntı hafif bibliyoterapi tadında geçen kitabın sonuncu öyküsünde daha da anlam kazanıyor.
Kitap toplamda 10 öyküden oluşuyor. Ve konular genelde ölüm teması üzerine şekillenmiş. Yazarın henüz ölüm kaygısı ve yaşlılıkla ile bazen baş edemiyor olması, yer yer bunu düşünmesi, kendi içinde halledemeden başkalarına desteğinin olmayacağını açıkça göstermesi, sonrasında bu kaygı üzerine çalışması, kitaba ve terapiste şeffaflık katmıştı ve bu şeffaflık da beni daha güvende ve rahat hissettirdi.
#y: 
Günübirlik Hayatlar 413 Zaten Yalom danışanlarına karşı oldukça açık, nazik bir terapist. Terapi esnasında kimi zaman 'ah bu soruyu sormamın zamanı mıydı şimdi' dese de kimi zaman da kendine şefkatle yaklaşıp 'ben de insanım' demeyi biliyor. Terapilerde bu rahatlığı danışanlara da yansıtıyor.
Terapistin monologları yazıları daha da akıcı hale getirmişti. Bazı yerlerde terapist koltuğunda ben olsam böyle demezdim desem de gayet başarılı bir kitap olmuştu. Kitap kapağındaki fotoğrafı tam anlayamadım. Terapötik Okuma Grubunun Nisan ayı kitabı buydu. Orada arkadaşlarla fotoğrafı konuşuruz artık.
