Herkese merhaba. 2022 yılının ilk kitabıyla geldim, Vernem Nidahen - Açık Yaralar ve Dikiş İzleri ||. İlk kitabı 2020 yılında okumuştum ve aradan geçen 2 sene sonra tekrar Liva ve Pars okumak, açıkçası beni çok heyecanlandırdı. Beyza Aksoy, benim okuduğum sayılı genç Türk yazarlardan biri ve açıkçası ne yazarsa yazsın gözüm kapalı okurum. Kendisinin çıkan tüm kitaplarını okuduğum için ve yazım tarzını, olayları kurgulama şeklini beğendiğim için bu kadar kesin konuşabiliyorum. Ayrıca, kitaplarını önerdiğim herkesin beğenmesini saymıyorum bile :) Gelelim kitaba, kitaptaki fantastik olayları okurken ağzım şaşkınlıktan açık kaldı. İlk kitaba göre çok daha fazla fantastik olay vardı ve bu olaylar, hiç tahmin edilebilir şeyler değildi. Pars ve Liva... Benim güzel çiftim... Aranızdaki yaşananlar ve sizin ne olursa olsun pes etmemeniz... Hele sen Pars... Tam bir "aşk adam"dın bu kitapta... Son 100 sayfayı ağlayarak okumam ve final bölümünde uğradığım şok... Beyza Aksoy, okurlarının aklındaki bütün final tabularını yıkarak bizleri çok edici bir sonla buluşturmuş; klasik Beyza Aksoy diyebilir miyiz? Bence evet, kitaplarını okuyanlar ne demek istediğimi iyi anlarlar :) Uzun lafın kısası 10 üzerinden 10'luk bir kitaptı, Açık Yaralar ve Dikiş İzleri'nin her iki kitabını da tavsiye ederim. Şimdi Geceyarısı Resitali için gün sayma zamanı :) Yorumumu okuduğunuz için teşekkür ederim.
Kitapla kalmanız temennisiyle...
