Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Özlenen
An zamanın içinde bir karşılığı olmayan zamanın hiç bir evresine karşılık gelmeyen bir dilim. Zaman dersek seni düşündüğüm ana geçmiş ve geleceğe tutunmuş oluruz o yüzden seni hatırladığım dilime an diyorum çünkü geçmiş ve gelecek seni anlatacak kadar canlı değil…N.Cengiz
CORONA-HAYAT
Bir anda durdu hayat..
Hastası olana geçmiş olsuna gidemedik.. Ölüsü olan, boynu bükük kaldı cenazede, ne acısını paylaşabildik ne tabuta omuz verebildik.. Uzaktan bir sela okundu, Fatiha'yı ruhuna gıyabında okuyabildik...Bir çoğumuzun tek eğlencesiydi düğünler; eş dost akraba, aynı halaya giremedik.. Giyilmeden askıda kaldı gelinlikler, oysa ne heveslerle dikilmiştiler.. "Üzülmeyin evladım, bu da geçer" dedi büyükler; içimizden inanmasak da, dışımızdan "öyle olsun" diyebildik.. Sizi bilmem ama, trafikten, işten, yoğunluk yüzünden "yarın ararım" dediğim insanlardan kaybettiklerim oldu.. "Hafta sonu yaparım" dediğim bir çok şeyi ne zaman yapabileceğim belli değil.. Ne güzelmiş oysa dost sohbetleri.. Ne güzelmiş, oturup bir masada gülebilmek doyasıya.. Hayatı, zamanı, insanlığı paylaşabilmek.. Her sabah söylene söylene kalkıp işe gidebilmek.. Çoluğu çocuğu okuldan alıp "bugün ne öğrendiniz?" diyebilmek.. Her hangi bir yere, "geçerken" uğrayabilmek.. Maskesiz, eldivensiz, kolonyasız, sokağa çıkabilmek.. Elbet geçecek.. Elbet dinecek.. O halay çekilecek, o gelinlik elbet giyilecek.. Büyüklerimize ziyarete gittiğimizde; kolonyadan kurtulamayız belki ama o el öpülecek.. Yine oturacağız aynı masalara, yine buluşacağız aynı parkta.. Bin nasihat öğretecek bize bu musibet, bedeli ağır olsa da.. Biraz sabır, biraz tedbir, biraz emek.. Geçecek dostlarım, bu da geçecek..
Beklenen bahar, özlenen o yaz mutlaka gelecek..
Umutla...
🙏
Bir anda durdu hayat.
Hastası olana geçmiş olsuna gidemedik.
Ölüsü olan, boynu bükük kaldı cenazede, ne acısını paylaşabildik ne tabuta omuz verebildik..
Uzaktan bir sela okundu, Fatiha'yı ruhuna gıyabında okuyabildik..
Bir çoğumuzun tek eğlencesiydi düğünler; eş dost akraba, aynı halaya giremedik..
Giyilmeden askıda kaldı gelinlikler, oysa ne
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
YAZMANIN METAFİZİK BOYUTU: “NUN MASALLARI”
M.NİHAT MALKOÇ
‘Nun’ bir harf olmaktan öte bir metafor… “Nun. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun” diye başlar Kalem Suresi… ‘Nun’ olan yerde kalem ve hokka esas duruşta bekler… Kalem insanla, “nun” hokkayla eş sayılmıştır hep… ‘Nun’ çok kere hilali ve hilal kaşı çağrıştırmıştır. “Zü’n-Nûn”