Ah bu ilaçlar azizim..
Dudaklarım dikilmiş çığlık atsamda nefes alamıyormuş gibi sonsuz bir sessizlik karşılıyor beni içmde. geçmişi beynimden yok etmek istemiştim.. oysa şimdi hayallerim, umutlarım, rüyalarım hiç birini duyamıyorum bu yalnızlıkta. Yalnızca ben varmışım gibi… ölümden beklediğimi öldürmeden yaşatmak oldu tanrının dualarıma karşılığı.
Kış Uykusu
Uzun bir Nuri Bilge Ceylan filminden sonra kalın bir kitap okumuşcasına durup düşünmek. Film deki gibi mi hayat? Acaba bir senaryonun yaşanmışlıkları temsil etmesi, bir hayal ürünü de olabilir. Hayatın içindeki gurur, aşk, vicdan, tecrübeler bizler bununla mı var olduk hayat 'geçmişi doyasıya özlemek mi tecrübeler yığını mı?' yarın ölmek gibi ihtimal varken. Kalıplara, düzenlere alışmak mı? Anlık bir aşkı yaşamak mı sonucu hiç düşünmeden? Uzun süre sevince mi her şey çözülüyor? Bir araya getirmek ya da bir araya gelmesi mümkün değil mi? Bir taraf sürekli tamam diğerinin devam demesiyle mi? Her şey şiir gibi cümlelerle romantik olarak mı dile getirilmeli ? Kötüyü kötüyle kıyaslayıp iyiyi iyiyle mi kıyaslamalıyız biz neyiz ki? Sonu olan birer canlı mutlak sonsuz olana inanan peki inanmayan olsak, değerleri yargıları asla düşünmesek ahlak vicdan olmasa krallar gibi mi yaşardık... sıradan, alışılmış, özetlenebilen, basit bir hayat aslında en iyisi olamaz mı? Rastgele yaşamak değerli mi?... Belki de duyguları, düşünceleri uzakta tutup basit olanı yaşamak kolaya kaçmak olmamalı zor olanın sonu belli değil. En güzeli kafanda kurduklarını yaşatmak kendinden uzakta.
Sevgiye Sarılmak Kendine Yetmektir - Garib Çoban
Sevgiye Sarılmak Kendine Yetmektir - Garib Çoban
Zamanında terketmediğin her kötü huy, his veya düşünce, vakti gelince acılar bırakarak ayrılıyor senden!..
Kendi kendimden kaça kaça yorgun düştüm.
İçimizde olanlarla aramıza mesafe koyamayız.
Tek bir güç vardır; başkalarını severek kurtarabilmek.
Yaşam bütün bunlara değer mi?..
Oysa nedenini
KENDİLİK VE ENERJİN KAOSU-DÜZENİ ÜZERİNE
insan; kavramsal sac ayakları itibariyle akıl, ruh ve duygu harmonisine tabi olan bir canlı formudur. bu canlı formunun tek gayesi yaşamak ve yaşatmak güdümünde aldığı kararlar üzerinde devinim gösteren bir sürüklenmenin göstergesidir. ve göstergelerin kişiye, topluma ve diğer tüm canlılarla birlikteliğini doğru ya da yanlış sentaks kurmasına
Kalıplara sokulan nesiller
Kalıplara soktular hep ve adına eğitim dediler ve o kalıplarda çıktıktan sonra kendi kalıplarımızı yapmaya başladık geçmişi yaşatmak için ve anı yaşayamadık…N.Cengiz