1950 yılında, Şehir Tiyatroları'nın kendisinden istenen bir tiyatro çevirisini almak üzere Ankara'ya gider Orhan Veli. Burada o meşhur 'çukura düşme' hikâyesi vuku bulur. Füruzan Hanım'ın aktardığına göre, Orhan Veli Ankara'da çukura düşüp yaralanır fakat sağ salim İstanbul'a döner. Eve döndüğünde kız kardeşine yaralı hâldeki dizini açıp gösterir. Füruzan şaşkınlıkla çığlık atar, Orhan Veli'nin cevabı ise "Sakin ol, bir şeyim yok. Az daha gazetede Orhan Veli çukura düşüp ölmüş diye okuyacaktınız" olur. Bu diyalogtan kısa bir süre sonra Orhan Veli, Haluk Oral'dan adının Muzaffer Gençay olduğunu öğrendiğimiz bir arkadaşının evinden fenalaşır. Apar topar Cerrahpaşa Hastanesi'ne kaldırılır. Yapılan müdahalede beyin kanaması geçirdiği anlaşılır ve aynı gün saat 22.55'te hayata gözlerini yumar.
Sayfa 33
Küreselleşme çerçevesinde Devletin rolü ve işlevi
Bir şeyin sebep ve sonucunu sorgulama ve değerlendirme yeteneğinden yoksun halk tarih boyunca yöneticilerin en sevdiği topluluk olmuştur…
Yönetimin bir kişinin ya da azınlığın elinde olduğu toplumlarda ise halkın kendisine emredileni kabul etmekten başka seçeneğe ve şansı yok gibidir…
Babil halkı ne yaparsa yapsın ne tanrılarına ne de tanrıların Yardakçısı ve tercüman konumundaki kahinler ve müneccimlere yarana
biliyorlardı…
Yanı başında kulağına her an farklı bir fitne Fısıldayıp muhatabını istediği yöne kışkırtan şeytanın etkisini de unutmamak gerekir…
Baykuş bu kalabalığa karışmaz viraneler de yaşar kimseye minnet etmeyip bulduğu börtü böcekle karnını doyurur ve kendi yalnızlığında gül gibi geçinip gider , tehlikelerini bildiği için şehir hayatına hiç özenmez kalabalıktan kaçıp viraneler sığınan bu özelliği ile tekke’da Halvete girmiş şeyhi andırır bu tavrı ile kuş cinsinin en akıllısı olarak nitelenmeye layıktır
…/
*Ne varlığa sevinirim ne yokluğa yerinirim
*Aşkın ile avunurum bana seni gerek seni
Oysa aşığın cennet özlemi ve cehennem korkusu yoktur aşığın talebi sevgiliye kavuşmak her an ona kavuşma özlemiyle yanmak ve sonunda onun varlığında yok olup ebedi varlığa ulaşmaktır…
Hüznün ayrı bir asaleti olsada ben size gülmenin daha çok yakışacagını düşünüyorum, hatta bundan eminim:)
Ama şiirin duygulara hitap eden ve ruhu kavrayan doğasının yanı sıra muhatabınında bu etkiye açık bir ruh halinde bulunması gerekir …
Hüznünü hüznüm bilmeye kederiyle kederlenip neşesiyle gülmeye kurgulanmıştım :(
Gülü ilk gördüğümde beyaz elbiseli sade giyimli mahzun duruşlu bir çiçekti .
Şu gül dedikleri vefasızdır çünkü sadık aşığına karşı safâsızdır …