Sen bir intiharcısın, aslıyla birlikte kendini de yok eden bir gölgesin.
Öfkenle kendi kendini öldürüyorsun!
Birbirimizi tanımak mı? Bunun için kafataslarımızı kırmak ve düşünceleri beynin Iiflerinden çekip çıkarmak lazım.
İnsanlığı ezenleri cezalandırmak merhamettir, onları bağışlamak barbarlıktır.
Bizim uyanıklığımız aydınlık bir rüya değil midir?
Ben mola vermek nedir, biraz değişiklik nedir bilmem. Ben her zaman tek bir şeyim; sürekli bir özleyiş, bir kavrayış, bir coşkunluk, bir alkış...
Veda etmek çok güzel, bir tek arkamdaki kapıyı çekmek kaldı.
Cesurca ölmesini bilirim; yaşamaktan daha kolay.
Yıldızlar pırıltılı gözyaşları gibi saçılmışlar gökyüzüne, damladıkları göz büyük acı çekiyor olmalı.
Kimsenin duymaması gereken düşünceler vardır...Çocuklar gibi daha doğar doğmaz bağırmaya başlamaları hiç iyi değil.
Hayat benim için bir yük, beni ondan kurtarabilirsiniz, zaten sırtımdan atmaya çalışıyorum.
Sen kendi aslını dolayısıyla kendini öldüren bir gölgeye benziyorsun, kendi kendinin katilisin sanki.
Halkı yağmalamaktan başka bir şeyi düşünmeyen insanlarla ne bir anlaşma ne de ateşkes yapacağız.
Bırakın onu, hep bu saatlerde duygulanır, sonunda da sakinleşecektir.
Her insan bir uçurumdur; başın döner dibine baktın mı!
Sayfa 44 - Mitos Boyut
