Ey tanrım! Dalga dalga nurunda senin,
Göz göz korlaşan öğlen güneşinde,
Yara kesildi gözlerim,
Bir daha geceyi görmeyecek miyim?
Sayfa 44Kitabı okudu
En yalın, en saf fıtrat, ilkel olana en yakın olandır, insanın ruhu ve yaşamı ne kadar incelirse bu ilkel duyarlılık da o kadar körelir.
Sayfa 26Kitabı okudu
Çağıl çağıl içimde ilahi keder,
Dipsiz kuyuları taşırsın;
Çektiğim cefa cümle mükafatım,
Çektiğim kahır ibadetim sayılsın.
Sayfa 25Kitabı okudu
Biberiye dalı;
Mitolojide ve klasik edebiyatta aşk, sadakat ve ölüm sembolü bitki
Tabiatın sükunetinde, ormanın derinliklerinde, mehtaplı yaz gecelerinde içimizi kaplayan o müthiş huzur, bu sessiz bakışta, bu muhterem ve vakur yüzde ona çok daha yakın görünüyordu.
Sayfa 21Kitabı okudu
Sakinleşmişti, sanki tanıdık figürler, unutulmuş yüzler karanlıktan çıkıyor, eski şarkılar uyanıyordu; uzaklarda, çok uzaklardaydı.
Sayfa 18Kitabı okudu
Karanlık çökmüş, gökle yer kaynaşıp bir olmuştu. Sanki bir şey peşine düşmüş, insanların dayanamayacağı, dehşet verici bir şey onu yakalayıverecekmiş, cinnetin atları arkasından kovalıyormuş gibi hissetti kendisini.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dehşetengiz bir yalnızlık kapladı içini, yalnız, yapayalnızdı, kendi kendine konuşmak istedi ama yapamadı, nefes almaya almaya bile cesaret edemedi.
Sayfa 17Kitabı okudu
Yorgunluk hissetmiyordu, sadece arasıra, kafaüstü yürüyemediği için canı sıkılıyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
(...) acının daha hassas bir zaman ölçüsü vardır, saliseyi bile parçalara ayırır.
Sayfa 72Kitabı okudu
Devrim Satürn gibidir, kendi çocuklarını yer.
Sayfa 25Kitabı okudu
Dilini boğazından ne kadar uzatırsan uzat, yine de alnındaki ölüm terlerini yalayamazsın.
Kılıcımı çektiğimde kolumu tutan düşmanımdır!
En güzel suretler, en abartılı sesler toplaşır, eriyip dağılır. Bir tek şey kalır yalnızca: Şekilden şekile giren, ebediyen yaprak yaprak açılıp başkalaşan sonsuz bir güzellik. Ama elbette insan her zaman bu güzelliği tutup müzelere koyamıyor, notaya alıp genç yaşlı herkesi dinlemeye buyur edemiyor veya hepsinin bunlar üstüne çene çalmasını ya da bunlarla mest olmasını sağlayamıyor.
Sayfa 29 - Everest Yayınları
Johann Friedrich Oberlin
Herkes kendi mizacına (zaten başka türlüsü de mümkün değildir) ve büyük resme ilişkin şahsi fikirlerine göre hüküm verir; gel gör ki bu yargıların doğru ve gerçek olması mümkün değildir zira en azından zincirin bizim ötemizde ve dışımızda sadece Tanrı'nın bilebileceği sonsuz sayıda halkası olduğunu göz ardı etmektedirler. Çünkü onları aslına sadık kalarak tasvir etmek imkânsızdır ve çoğu zaman bir tonda, tarif edilemeyen bir bakışta, önceki anlatılabilir eylemlerden daha fazla anlam ifade eden bir şeyler vardır.
Sayfa 73 - Everest Yayınları