Gülay
@ggulayka
24 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Bak Alyoşa, belki de gerçekten o ana kadar yaşarsam ya da dirilip her şeyi görürsem çocuğunun işkencecisine sarılan anneye bakıp ben kendim de 'Haklısın, Tanrım!' diye seslenebilirim. Ama seslenmek istemiyorum. Zaman varken kendimi korumak için acele ediyorum ve ulu uyumdan tümüyle vazgeçiyorum. Bu ulu uyum, o pis kokan yerde küçük yumruğuyla göğsüne vurup cezası ödenmemiş gözyaşlarıyla 'Tanrıcığına' dua eden işkence görmüş küçük çocuğun bir tek gözyaşına bile değmez. Çünkü onun gözyaşlarının cezasını kimse ödemedi. Bu gözyaşlarının bedeli ödenmeli; yoksa uyum olamaz. Ama neyle, neyle ödenir bunlar? Böyle bir olasılık var mı? Onların öcünü almakla mı? Birileri artık o acıyı yaşamışsa ben ne yapayım öcü, ben ne yapayım işkencecilerin gidecekleri cehennemi? Hem cehennemin olduğu bir yerde nasıl uyum olabilir? Ben bağışlamak ve sarılmak istiyorum; daha fazla acı olsun istemiyorum. Ve eğer çocukların acıları, gerçeği satın almak için gereken cefa bedelini tamamlamak için kullanılmış ise önceden bildiriyorum: Bütün gerçek, bu bedeli hak etmiyor.
Benim zavallı, dünyevi Öklit usum berrak bir biçimde yalnız şunu anlıyor: Acı var, suçlu yok, her şey doğrudan ve basit bir biçimde birbirinin devamı olarak geliyor. Her şey akıyor ve dengeleniyor. Ama bu, yalnızca Öklit mantığıyla ortaya çıkmış bir saçmalık, bunu biliyorum ve ona göre yaşamayı kabul edemem. Suçlu yok, bunu biliyorum ve benim bunu biliyor olmamın ne önemi var? Ben cezayı görmek istiyorum; yoksa kendimi yok edeceğim. Üstelik cezayı, bir gün, sonsuzlukta bir yerde değil, burada, yeryüzünde ve kendi gözlerimle görmek istiyorum. Ben inanmışım, bu yüzden kendim görmek istiyorum ve o saatte bir ölüysem yeniden diriltsinler; çünkü her şeyin bensiz olması çok aşağılayıcı bir durum. Ben; kendimle, kötülüklerimle ve cefalarımla birilerinin gelecekteki uyumunu gübrelemek için acı çekmedim. Ceylanın nasıl aslanın yanına yattığını, kesilen kişinin nasıl kalkıp katiline sarıldığını kendi gözlerimle görmek istiyorum. Herkesin birden, her şeyin neyin uğruna olduğunu anladığında burada olmak istiyorum.
Sayfa 355
Okur Takip Önerileri
