"Var mı öyle pat diye hayale ulaşmak? Neler yaşadım, ne insanlar tanıdım, çoğunu unutmuş olsam da unutuşun bile bir cazibesi var. İnsan biraz da zamanın içinde süzülmeli, iyi kötü anıları birbirine karışıp belirsizleşmeli ve silinip gitmeli".
İstemem Eksik Olsun / Edmond Rostand
Ya ne yapmak lâzımmış?
Sağlam bir dayı bulup çatmak sırnaşık gibi,
Bir ağaç gövdesini tıpkı sarmaşık gibi,
Yerden etekleyerek velinimet sanmak mı?
Kudretle davranmayıp hileyle tırmanmak mı?
İstemem eksik olsun! Herkes gibi, koşarak,
Yabanın zenginine methiyeler mi yazmak
Yoksa nâzırın yüzü gülecek diye bir
“Şimdi ne yapmalı, nereye gitmeli? Bir rüyadan uyanıp diğerine, ondan uyanıp bir başkasına yatmak ve bu kabukların içinden hiç çıkamamak demek olan bir ömürden hangi yöne doğru gidildiğinde yeterince uzaklaşılmış olur?”
Şu an ne yapıyorsun kim bilir?
Verdiğim şiirleri,
Hediye ettiğim kitapları bir rafa mı
Yoksa alelade bir poşede mi koydun?
Sana dair sorularım birikmekte içimde.
Günden güne yavaştan bir sızı,
Aklımda kalan birkaç anı.
Ne sen gelirsin bundan sonra bana
Ne de beklersin yıkık dökük zamanda.
Bilirdik, kışın yaşanan yazı,
Sanırdık, yazın yaşanmaz
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
Ve Allah, burada yakındadır,