Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaştım
Sevgi diye sarıldım, isyanla kucaklaştım
Ne kendimden kurtuldum, ne kendime yaklaştım
Toprağın üstü mezar, zevke dalmış ölüler
Can sıkmaya yetiyor canlı kalmış ölüler.
K...
Gözlerim buğuluyken bir akşam üstü,
Saçlarının kızıllığında buldum en güzel rastlantıları.
Dünyanın telaşı hırpalarken insanları
Sen de buldum yüreğimin dingin sabahlarını…
(Y.Ç
Sevdam büyüdükçe dünyam dar olur.
Zamandan çıktığım zamanlar olur.
Ve öyle güzel ki... Bırakın kalsın.
…
Umutlar ırakta.. Bırakın kalsın
…
Kutsaldır bu yara.. Bırakın kalsın
…
Lüzum yok bahara.. Bırakın kalsın
…
Yazın şu duvara bırakın kalsın
Okur Takip Önerileri
Siz de görürsünüz bunları kadınlarda
Ödevleri yenilmek olan hep
Bıçakla kemik arasında
Susmayla ağlamak arasında
Yenilmek
Kadınlar
Az şey değil seninle olmak düşünüyorum da
İçimde bir sevinç dallanıyor…
İşe bak sen gözlerin de burda
Gözlerinin ucu da burda yaşamaya alışık
iyi ki burda yoksa ben ne yapardım…
Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum
Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz
Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum
İstasyonda tren oluyor biraz
Ben bazan istasyonu bulamıyan bir adamım
Ey sözüme merhametler bağışlayan kadın Hatıran bütün pencerelerin baktığı yol Hatıran insan olmanın sonsuz harfleri.
Ömür Hanım...
Gelmiyorsun, gitmiyorsun
Sesin yok, yüzün yok
Canımın ilmekleri arasında bir ishak kuşu Sabahlar, çiy düşmüş uykusuzluk Akşamlar, gözyaşı lambalarından bir sokak. Uzağın yok, yakının yok
Bir senden yapılmış odalarda
Seni seviyorum.
Boynumuzda başka hayatların ölü fotoğrafları Eşiklerimizde sevgisiz şarkılar
Dönüyoruz dünya diye kendi gövdemizi...
Bütün ayrılıklardan geriye kalmış ağıtlar gibi bakarım. Her taşı, her gölgesi, her rüzgârı yaşadığım zamanlardan bir sonsuzluk bağışıymış gibi bakarım.
Büyük bir dinginliğe, neredeyse bir doygunluğa- o onulmaz bedensel yitikliğe, o sessiz kesinliğe kavuşmuştu.
Giden Gelmez
İşittim ki, benim için ağlıyormuşsun,
Hala adım düşmüyormuş dudaklarından!
Geçenlerde bir yolcudan beni sormuşsun,
Metruk, ıssız bir manastır gibiymiş odan!
Çamlıklarda tek başına geziyormuşsun,
Gözyaşların anıyormuş eski günleri...
Ümidini siyah ufuklarda yormuşsun,
Sanmışsın ki, giden günler gelecek geri!
Artık ela gözlerinin altı çürümüş,
Bahçemdeki kuşlar gibi susmuş kahkahan!
Kalbin bir dal mevsimin hüznü bürümüş...
Akşamları son yolcular geçerken kırdan
Nazarların dalıyormuş, yıllardan beri
Bir seyyahın bekleniyor gibi haberi!
Yusuf Ziya Ortaç